Η Τζένη έχτιζε τοίχους μια ζωή μέχρι να έρθει κάποιος να τους γκρεμίσει.
Μπορούν όλα να αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη?
Και αν ναι πόσο μπορεί να κρατήσει η ευτυχία?
Υψηλότερη θέση: #2 in Romance
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
Ο καιρός στην Αγγλία πέρασε τόσο ευχάριστα που ούτε το κατάλαβα πότε έφτασαν οι μέρες για να γυρίσουμε πίσω στην Ελλάδα. Ήταν ένας μήνας ονειρικός με τον Άλκη συνέχεια στο πλευρό μου, πιο αγαπημένοι από ποτέ, να γυρίζουμε όχι μόνο το Λονδίνο αλλά και τις γύρω περιοχές στις εξορμήσεις μας. Ήταν οι διακοπές που πάντα θέλαμε και τις απολαύσαμε στο έπακρο, ζώντας στον δικό μας κόσμο και χωρίς να αφήσουμε τίποτα άλλο να μας επηρεάσει.
Την τελευταία μέρα πριν φύγουμε αναλαμβάνω να μαγειρέψω όλες τις σπεσιαλιτέ μου για να ευχαριστήσω και κατά κάποιον τρόπο τον Δημήτρη που μας φιλοξένησε όλο αυτό το διάστημα κι ήταν η καλύτερη παρέα που θα μπορούσαμε να έχουμε. Τα αδέρφια Ανεστίου είναι ανεξάντλητη πηγή γέλιου και χαίρομαι πολύ που τους βλέπω τόσο μονιασμένους. Τώρα έχουν πάει μια βόλτα οι δυο τους για να τα πούνε και να έχω κι εγώ το σπίτι στην διάθεση μου για τις ετοιμασίες.
Σήμερα πρέπει να ρωτήσω τον Δημήτρη τι έγινε και με την υπόθεση του Αλεξίου. Τόσο καιρό επίτηδες δεν ήθελα να αναφέρω τίποτα για να μην χαλάσει το καλό κλίμα που επικρατούσε, αλλά δεν πάει άλλο, πρέπει να γυρίσουμε στην πραγματικότητα. Ελπίζω να μην χρειαστεί να τον ξαναδούμε μπροστά μας γιατί και μόνο που το σκέφτομαι συγχύζομαι.
Ακούω γέλια και την πόρτα να ανοίγει. Γυρίζω και βλέπω τον Άλκη να έρχεται στο μέρος μου.
«Τι καλό μας μαγείρεψε το μωρό μου; Όλο το σπίτι μοσχοβολάει!» μου λέει και μου αφήνει ένα φιλί στον λαιμό.
«Από όλα έχει το μενού! Σε λίγο θα στρώσω το τραπέζι και θα δοκιμάσετε να μου πείτε εντυπώσεις.» του απαντάω.
«Εγώ είμαι σίγουρος ότι θα μ' αρέσει και από αύριο που θα φύγετε και θα γυρίσω πάλι στα ετοιματζίδικα θα μου λείψει ένα ζεστό πιάτο σπιτικού ελληνικού φαγητού.» λέει ο Δημήτρης.
«Μην ανησυχείς έχω φτιάξει τόσα πολλά που σίγουρα θα περισσέψουν.» τον διαβεβαιώνω.
