Αφού έχω ενημερώσει την Μαρία για το απογευματινό μας μπάνιο, ετοιμάζω τα πράγματα που θέλω να πάρω μαζί μου για την θάλασσα και τα βάζω στην άκρη. Το πρωί ξυπνάω νωρίτερα από το συνηθισμένο για να πάω στο εργαστήριο μπας και τελειώσουμε πιο γρήγορα, ώστε να έχουμε περισσότερο χρόνο στη διάθεση μας στην παραλία.
Τελικά στις 17.00 είμαστε έτοιμες να φύγουμε όταν πετυχαίνουμε τον Αλεξίου στον διάδρομο.
«Για που το βάλατε κορίτσια;» μας ρωτάει μόλις μας βλέπει.
«Τελειώσαμε με το πείραμα και είπαμε να πάμε για ένα μπανάκι.» του απαντάει η Μαρία.
«Μπράβο, τσακάλια είστε! Μήπως να σας βάζω περισσότερη δουλειά;» λέει χαριτολογώντας.
«Όχι, ευχαριστούμε δεν θα πάρουμε, μας φτάνει όση έχουμε!» λέει η Μαρία που δεν κολλάει πουθενά.
Ευτυχώς, ο Αλεξίου δεν δείχνει να παρεξηγιέται.
«Θέλετε να σας πετάξω με το αμάξι μου; Έφευγα κι εγώ τώρα.»
«Μην σας βάζουμε σε κόπο.» πετάγομαι εγώ πριν προλάβει να μιλήσει η Μαρία.
«Σιγά τον κόπο, δεν θα σας έχω στην πλάτη μου, εξάλλου στον δρόμο για το σπίτι μου είναι.»
«Μα...» πάω να πω.
«Δεν δέχομαι αντιρρήσεις, φύγαμε!»
«Εντάξει!» λέει η Μαρία και μην μπορώντας να κάνω κάτι άλλο, τον ακολουθούμε στο αυτοκίνητο του.
Τουλάχιστον δεν θα είμαι μόνη μου και θέλω να ελπίζω ότι δεν θα μας δει ο Άλκης γιατί σίγουρα δεν θα του αρέσει αυτό. Βάζω την Μαρία να καθίσει μπροστά κι εγώ πάω πίσω. Σε πέντε λεπτάκια έχουμε φτάσει, τον ευχαριστούμε που μας έφερε και κατεβαίνουμε.
«Τι σε έπιασε και δεν ήθελες να πάμε μαζί του; Ο άνθρωπος ήταν πολύ ευγενικός που προσφέρθηκε να μας φέρει.» με ρωτάει η Μαρία.
«Απλά δεν θέλω να υποχρεωνόμαστε, ούτως ή αλλιώς δεν ήταν μεγάλη η απόσταση.»
«Ναι, αλλά τώρα ήρθαμε και πιο γρήγορα και χωρίς να παιδευτούμε καθόλου.»
«Τον εμπιστεύεσαι;» την ρωτάω διστακτικά. Μέχρι τώρα, δεν της έχω αναφέρει καθόλου τους προβληματισμούς μου και τη γνώμη του Άλκη για αυτόν.
«Ως προς τι να τον εμπιστεύομαι; Όσα χρόνια είμαι στο εργαστήριο του δεν είχα κάποιο πρόβλημα.»
«Τον έχεις δει ποτέ να έχει κάποια ιδιαίτερη σχέση με τις φοιτήτριες του;»
«Όχι, δεν έχει πέσει κάτι τέτοιο στην αντίληψη μου. Πολλές του κολλάνε βέβαια, αλλά αυτός είναι τυπικός. Εγώ τον έχω για οικογενειάρχη, τώρα αν παίζει κάτι άλλο που εγώ δεν έχω πάρει χαμπάρι τι να σου πω. Γιατί στην έπεσε;»
DU LIEST GERADE
Μεγάλες Αγάπες
RomantikΗ Τζένη έχτιζε τοίχους μια ζωή μέχρι να έρθει κάποιος να τους γκρεμίσει. Μπορούν όλα να αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη? Και αν ναι πόσο μπορεί να κρατήσει η ευτυχία? Υψηλότερη θέση: #2 in Romance
