Μεγάλες Αγάπες

Κεφάλαιο 27

Σηκώνομαι και τον ακολουθώ. Ανεβαίνουμε κάτι σκάλες που οδηγούν στον επάνω όροφο, που δεν είχαμε πάει πριν και υποθέτω ότι θα είναι τα αποδυτήρια. Βγαίνουμε σε ένα διάδρομο που αριστερά και δεξιά έχει δυο πόρτες μια με την ένδειξη των ανδρών και μια των γυναικών. Όπως βγαίνει μια κοπέλα βλέπω αρκετά ντουλαπάκια, ντουζιέρες και νιπτήρες.

«Ήρθαμε να αλλάξουμε; Γιατί τα πράγματα μου τα έχω αφήσει κάτω.»

«Όχι, αλλού πάμε, προχώρα.» και πιάνοντας μου το χέρι με τραβάει προς το τέλος του διαδρόμου, όπου συναντάμε μια γυάλινη πόρτα που γράφει πάνω SPA. Δεν είχα ιδέα ότι το γυμναστήριο διέθετε και spa.

Την ανοίγει και μπαίνουμε σ' ένα χώρο πολύ περιποιημένο με άσπρα πλακάκια, φυτά στις γωνίες και πίνακες από όμορφα τοπία με θάλασσα κρεμασμένα στους τοίχους. Μια υπεύθυνη μας πλησιάζει και μας ρωτάει αν έχουμε κάνει κράτηση. Ο Άλκης κατευθείαν της απαντά και αυτή μας δείχνει που είναι οι γυναικείες και που οι αντρικές ντουζιέρες.

«Θα σας αφήσω να κάνετε ένα ντους και να αλλάξετε . Υπάρχουν καθαρές πετσέτες και μπουρνούζια στην ντουλάπα στα δεξιά σας. Ενώ τα ρούχα σας μπορείτε να τα αφήσετε σε ένα από τα ντουλαπάκια.»

Ο Άλκης την ευχαριστεί και βγάζει από την τσάντα του το μαγιό μου και τις παντόφλες μου. Ήρθε οργανωμένος ο κύριος. Τον κοιτάω περίεργα και χωρίς να έχω συνειδητοποιήσει ακόμα τι γίνεται, τα παίρνω και ακολουθώ μηχανικά τις οδηγίες. Μόλις τελειώνω από το ντους βάζω το μαγιό και το μπουρνούζι μου και βγαίνω έξω. Εκεί με περιμένει ήδη ο Άλκης και η υπεύθυνη μας οδηγεί σε ένα άλλο δωμάτιο στα αριστερά μας που έχει μέσα δυο κρεβάτια για μασάζ.

«Ξαπλώστε και σε ένα λεπτάκι θα έρθουν και οι μασέρ.» μας λέει και φεύγει.

«Τι είναι όλα αυτά;» ρωτάω τον Άλκη όταν είμαστε ξανά μόνοι.

«Για τι σου φαίνονται; Νομίζω ότι είναι φανερό ότι θα κάνουμε μασάζ.»

«Μα πως σου ήρθε;»

«Δεν μπορώ να χαρίσω στην κοπέλα μου μερικές στιγμές χαλάρωσης και ευεξίας;»

«Δεν λέω είναι πολύ καλή ιδέα και πάντα ήθελα να δοκιμάσω αλλά δεν θέλω να ξοδεύεσαι.»

«Μην αγχώνεσαι τώρα για αυτό, απλά απόλαυσε το.» λέει και βγάζει το μπουρνούζι του. Τον μιμούμαι κι εγώ και ξαπλώνουμε και οι δυο στα κρεβάτια που είναι δίπλα δίπλα. Χαλαρή μουσική κυριαρχεί στο χώρο και το άρωμα της λεβάντας τρυπάει τους οσφρητικούς υποδοχείς μου και νιώθω αμέσως να ηρεμώ.