Μεγάλες Αγάπες

Κεφάλαιο 47

Το βράδυ ετοιμαστήκαμε και πήγαμε σε ένα κλάμπ για να διασκεδάσουμε. Το μαγαζί έσφυζε από ζωή, τα ντεσιμπέλ στο τέρμα και ο κόσμος να χορεύει στους ξέφρενους ρυθμούς. Ο Νίκος ήταν σαν να βρισκόταν στο φυσικό του χώρο, μας καθοδηγούσε κι άνοιγε το δρόμο για να περάσουμε ενώ εμείς τον ακολουθούσαμε σαν πρόβατα. Κατευθείαν ήρθε ο πρώτος γύρος με ποτά και αφήσαμε το αλκοόλ να μας χαλαρώσει, να διώξει κάθε μας αναστολή και να γίνουμε κι εμείς ένα με τους υπόλοιπους. Ο Νίκος δεν άργησε να διπλαρώσει και μια Σουηδέζα που έδειχνε εκστασιασμένη μαζί του και πολύ γρήγορα τους χάσαμε από το μαγαζί.

«Που πήγε αυτός;» με ρωτάει η Δήμητρα στο αυτί για να μπορέσω να την ακούσω πάνω από τη μουσική.

«Υποθέτω αν βιάζονταν στην τουαλέτα ή για πιο ρομαντικά στην θάλασσα, ή αλλιώς στο ξενοδοχείο της.»

«Αυτός δεν μας έφαγε ότι ήθελε να βγούμε έξω και τώρα μας παρατάει και φεύγει;»

«Έλα, μωρέ, σιγά! Πόσο να αντέξει ο καημένος να τρώει στην μάπα συνέχεια δυο ζευγάρια; Ας τον ένα βράδυ κι αυτόν να κάνει τα δικά του. Και για να έχουμε καλό ρώτημα από πότε σε νοιάζει εσένα τι κάνει ο Νίκος; Εσύ έχεις τον Κώστα.» την ρωτάω και την κοιτάω εξεταστικά. Έχε γούστο να έχει δαγκώσει την λαμαρίνα μαζί του.

«Ποιος είπε ότι με νοιάζει, πληροφοριακά ρώτησα. Πάω στον Κώστα, μην τον αφήνω μόνο του.» λέει και βιάζεται να ξεφύγει. Ο Κώστας βέβαια έχει απορροφηθεί στη συζήτηση με τον Άλκη και ούτε παίρνει χαμπάρι πότε πήγε δίπλα του.

Α, δεν μας τα λέει καθόλου καλά η Δημητρούλα! Πρέπει να μάθω τι παίζει μ' αυτούς του δυο, δεν μπορώ να το αφήσω έτσι. Αύριο θα τους παρατηρήσω καλύτερα μπας και βγάλω άκρη.

Το επόμενο πρωί μετά το ξενύχτι σηκώνομαι από το κρεβάτι το μεσημέρι και πηγαίνοντας στην κουζίνα ακούω φωνές.

«Δεν πιστεύω ότι είχες το θράσος να την κουβαλήσεις εδώ μέσα; Στο σπίτι που νοίκιασα για να μείνουμε όλοι μαζί.» ακούω την Δήμητρα να λέει νευριασμένα.

«Δεν το ήξερα ότι απαγορεύεται! Στο δωμάτιο μου την πήγα, που υποτίθεται ότι είναι ο προσωπικός μου χώρος!» φωνάζει ο Νίκος.

«Ναι, αλλά εγώ την βρήκα να γυρνάει γυμνή στην κουζίνα, που είναι κοινόχρηστος χώρος!» υψώνει κι αυτή την φωνή της.

«Ε, και τι να κάνω, να της απαγορεύσω να πάει να πιει νερό ή να την δέσω στο κρεβάτι για να μην μπορεί να φύγει μπας και θιχτεί η κυρία από εδώ!»