Μεγάλες Αγάπες

Κεφάλαιο 35

Εφόσον το έχω πάρει απόφαση, πηγαίνω κατευθείαν στη σχολή. Καλύτερα να μην ξέρει ο Άλκης που βρίσκομαι, γιατί φοβάμαι ότι δεν θα του αρέσει καθόλου αυτή η πρωτοβουλία μου. Ας τον να νομίζει ότι είμαι ακόμα στην Έφη, εξάλλου όταν είχα φύγει από το σπίτι ήταν πολύ νωρίς και αυτός κοιμόταν του καλού καιρού.

Μόλις φτάνω ανεβαίνω στο γραφείο του με την ελπίδα ότι θα τον βρω εκεί. Χτυπάω την πόρτα κι ακούω από μέσα την φωνή του να λέει περάστε. Παίρνω μια βαθιά αναπνοή για να πάρω κουράγιο και μπαίνω μέσα με αυτοπεποίθηση, δεν θέλω να με δει φοβισμένη.

Κάθεται στο γραφείο του και είναι αφοσιωμένος σε κάτι γραπτά. Δεν έχει σηκώσει ακόμα το βλέμμα του και πλησιάζω χαιρετώντας τον.

«Καλημέρα κύριε Αλεξίου.»

«Καλημέρα Χριστοπούλου. Πως και από εδώ;»

«Ήθελα να μιλήσουμε για την εργασία μου.»

«Την ανύπαρκτη εργασία σου θες να πεις. Με απογοήτευσες πραγματικά. Δεν περίμενα ποτέ ότι δεν θα έμπαινες καν στον κόπο να παραδώσεις έστω και μια πρόχειρη δουλειά. Ακόμα και πολύ χειρότεροι φοιτητές από σένα κάνανε την προσπάθεια τους, και είναι κρίμα να κοπείς όταν από την εξέταση σου φάνηκε ότι είχες διαβάσει.»

Δεύτερος στην σειρά για σήμερα που μου κάνει τον ανήξερο, όχι ότι περίμενα κάτι άλλο, όταν διακυβεύεται το κύρος του. Δυστυχώς όμως δεν μπορώ να αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο και να εκφραστώ όπως θα του άξιζε. Είναι καθηγητής μου και είμαι σε μειονεκτική θέση, πρέπει να πάω με τα νερά του.

«Αυτό ήθελα να ξεκαθαρίσουμε. Έγινε κάποιο μπέρδεμα και παρότι έκανα την εργασία μου και σας την έστειλα μέσα στα χρονικά όρια, φαίνεται ότι δεν λάβατε ποτέ το email. Ίσως υπάρχει κάποιο πρόβλημα στο server, δεν ξέρω τι να πω. Σας το ορκίζομαι ότι την είχα γράψει και μάλιστα είχα αφιερώσει πολύ χρόνο για να μαζέψω όλα τα στοιχεία που χρειαζόμουν.»

«Την έχεις μαζί σου τώρα;»

«Όχι, δυστυχώς οι ατυχίες με κυνηγάνε, σβήστηκε και από τον υπολογιστή μου.»

«Καταλαβαίνεις ότι όλα αυτά ακούγονται πολύ περίεργα, σαν φθηνές δικαιολογίες για να καλύψεις τα λάθη σου.»

«Το ξέρω ότι η κατάσταση δεν είναι με το μέρος μου, αλλά στα αλήθεια είμαι θύμα της τεχνολογίας.» προσπαθώ να ακουστώ όσο πιο πειστική γίνεται. Αφού δεν πρόκειται να βγει τίποτα με το να ρίξω το φταίξιμο στην Έφη ή σ' αυτόν, ας την πληρώσουν οι υπολογιστές.