Κεφάλαιο 32

3.7K 317 54
                                    

Ο καιρός περνούσε και η εξεταστική πλησίαζε απειλητικά. Το άγχος με είχε καταβάλει και είχα πέσει με τα μούτρα στο διάβασμα για να αναπληρώσω όλα τα κενά που είχα αφήσει από την μέση της χρονιάς. Παράλληλα είχαμε να κάνουμε και μια εργασία για τον Αλεξίου που θα αντιστοιχούσε στο 50% του τελικού βαθμού μας και ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για να περάσουμε το μάθημα, όποτε έπρεπε να ασχοληθώ και μ' αυτήν. Όλα τα είχε η Μαριορή ο φερετζές της έλειπε, ένα πράγμα.

Αυτές τις μέρες κυκλοφορούσα μέσα στο σπίτι σαν τον λέτσο, με τα μαλλιά πιασμένα με μολύβια για να μην με ενοχλούν, και πάντα αγκαλιά με ένα βιβλίο και το laptop από δωμάτιο σε δωμάτιο, για να αλλάζω παραστάσεις και καλά. Ο Άλκης με κοιτούσε παράξενα λες και είμαι μουρλή, που πολύ πιθανόν και να είμαι, αλλά τις περισσότερες φορές με άφηνε στην ησυχία μου. Καταλάβαινε ότι το μυαλό μου ήταν αλλού και προσπαθούσε να μου αφήσει τον χώρο που χρειάζομαι.

Σε μια ακόμα άσκοπη αλλαγή χώρου από την κουζίνα σε μια μαξιλάρα στο πάτωμα του σαλονιού, ο Άλκης δεν άντεξε άλλο.

«Θα σταματήσεις επιτέλους να πηγαινοέρχεσαι; Καρφιά σου έχουν βάλει στον κώλο και δεν μπορείς να καθίσεις σε ένα σημείο;»

«Δεν μπορώ, έχω νευρικότητα.»

«Αυτό φαίνεται από χιλιόμετρα. Ηρέμησε λίγο, χειρότερα τα κάνεις έτσι τα πράγματα. Όλα μια χαρά θα πάνε, μη σε πιάνει ο πανικός.»

«Μακάρι να το πίστευα αυτό. Όλα μου φαίνονται βουνό αυτή τη στιγμή.» λέω απογοητευμένη.

«Σήκω από εκεί κι έλα στον καναπέ να διαβάσουμε μαζί. Θα δεις ότι τίποτα δεν είναι τόσο δύσκολο.»

Ακολουθώ την συμβουλή του και δέχομαι την βοήθεια του. Παρότι πίστευα ότι θα μου αποσπούσε την προσοχή και δεν θα κάναμε δουλειά, τελικά είναι πολύ καλύτερα γιατί είναι πιο οργανωμένος από μένα και μου μεταδίδει λίγη από τη σιγουριά του. Έτσι λοιπόν μπήκαμε και οι δυο σε ένα πρόγραμμα.

Με τα χίλια ζόρια ετοίμασα και την εργασία μου που την διόρθωνα μέχρι τελευταίας στιγμής με αποτέλεσμα να έχει φτάσει η τελευταία μέρα κι εγώ να μην την έχω στείλει ακόμα.

«Θα έρθεις επιτέλους; Αν δεν θες να αργήσουμε και να μας κάνει παρατήρηση πρέπει να φύγουμε τώρα.»

«Να προσθέσω κάτι τελευταίο μόνο.»

«Πάμε και πάρε το laptop μαζί σου και την στέλνεις επιτόπου από εκεί αφού έχει internet.»

Μεγάλες ΑγάπεςTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang