Μεγάλες Αγάπες

Κεφάλαιο 66

Την επόμενη μέρα η Δήμητρα με τραβάει με το ζόρι να ετοιμαστώ για να πάμε στη σχολή. Όσες φορές κι αν αρνήθηκα εκείνη επέμενε πεισματικά και για να γλιτώσω την γκρίνια της έκανα ότι μου είπε. Είχα ήδη μιλήσει με την Μαρία, η οποία δεν πίστευε στα αυτιά της με όσα της εξιστόρησα και μετά το αρχικό σοκ υποστήριζε κι εκείνη ότι πρέπει να τιμωρηθεί ο Αλεξίου και να μην τον αφήσω έτσι. Με διαβεβαίωσε ότι έχουν επιστρέψει κανονικά στο εργαστήριο όχι μόνο αυτοί αλλά και οι άλλοι διδακτορικοί και μεταπτυχιακοί φοιτητές που δούλευαν στα διπλανά εργαστήρια, οπότε υπήρχε κίνηση στη σχολή και δεν θα ήμασταν μόνοι μας.

Όταν φτάνουμε έξω από το κτίριο νιώθω τα πόδια μου να μην με κρατάνε και το τρέμουλο μου δεν λέει να σταματήσει. Η Δήμητρα με πιάνει από τους ώμους και με ταρακουνάει για να με συνεφέρει.

«Ξύπνα! Δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι, αυτός είναι που πρέπει να αρχίσει να τρέμει όχι εσύ. Πως θα τον αντιμετωπίσεις έτσι; Που πήγε ο δυναμισμός σου; Θες να τον αφήσεις να την βγάλει καθαρή ενώ είναι ο υπεύθυνος που έφυγε ο Άλκης;»

Μόλις ακούω το τελευταίο συνέρχομαι και παίρνω μια βαθιά αναπνοή για να πάρω κουράγιο. Όχι δεν θα τον αφήσω να τη βγάλει λάδι, θα μου το πληρώσει! Μπαίνουμε μέσα και ανεβαίνουμε στο δεύτερο όροφο που είναι τα εργαστήρια και το γραφείο του. Όταν φτάνω έξω από την πόρτα του παρατηρώ ότι δεν είναι τελείως κλειστή αλλά υπάρχει μια χαραμάδα κι από μέσα ακούγονται ομιλίες. Σταματάω και στήνω αυτί για να μάθω ποιος είναι μέσα.

«Έφη, φύγε αμέσως! Κακώς ήρθες μέχρι εδώ πέρα. Στο έχω πει χιλιάδες φορές ότι αυτά πρέπει να κοπούν. Τόσος κόσμος τριγυρνάει στη σχολή πλέον, δεν πρέπει να σε δουν μαζί μου.» τον ακούω να λέει και το σαγόνι μου πέφτει στο πάτωμα. Η Έφη τα έχει με τον Αλεξίου;

Η Δήμητρα που στέκεται δίπλα μου δείχνει το ίδιο απορημένη αλλά δεν αφήνει το σοκ να την επηρεάσει και βγάζει αμέσως το κινητό της και πηγαίνει πιο κοντά στη χαραμάδα για να τραβήξει τη σκηνή.

«Έλα τώρα που δεν σ' αρέσει! Αφού δεν ξεκολλάς από το σπίτι μου. Απορώ πως η γυναίκα σου δέχεται να λείπεις τόσες ώρες. Τι δικαιολογίες βρίσκεις και της λες;» του απαντάει η Έφη.

«Έφη, άσε την γυναίκα μου ήσυχη! Δεν έχει καμία σχέση με το θέμα μας.»

«Ε, πως δεν έχει, αφού σε μοιράζεται μαζί μου και ποιος ξέρει με πόσες ακόμα; Κρίμα πάντως που δεν σου κάθισε το Τζενάκι για να αυξήσεις τη συλλογή σου από φοιτητριούλες, αν και δεν καταλαβαίνω τι της βρίσκετε έτσι όπως είναι. Μπορεί αυτή να συγκριθεί με μένα; Μπροστά μου είναι ένα απλό μερμηγκάκι.»