Η υπόλοιπη μέρα κύλησε ήσυχα και αγαπησιάρικα, πρώτη φορά ένιωθα έτσι και με τρόμαζε γιατί στην ουσία μόλις είχαμε γνωριστεί. Ποτέ δεν μπορούσα να πιστέψω ότι όλα μπορούν να γίνουν έτσι ξαφνικά, από τη μια στιγμή στην άλλη να βλέπεις τη ζωή σου να αλλάζει, να παίρνει φως. Αν μου έλεγαν πριν μια βδομάδα ότι θα έκανα βόλτες χεράκι χεράκι με το αγόρι μου, πολύ απλά θα έσκαγα στα γέλια. Ακόμα και τώρα μου έρχεται να τσιμπήσω το χέρι μου για να δω αν όντως είμαι ξύπνια ή όλο αυτό είναι ένα γλυκό όνειρο.
«Που ταξιδεύεις μωρό μου;» με ρωτάει καθώς περπατάμε παράλληλα με τη θάλασσα.
«Πουθενά, απλά αφαιρέθηκα για λίγο.»
«Ας κάνω, ότι το πιστεύω. Τώρα πάμε να καθίσουμε κάπου γιατί δε σε βλέπω από την πείνα.» και πήγαμε σ'ένα ταβερνάκι. Παραγγείλαμε και μόλις ήρθαν τα φαγητά πέσαμε με τα μούτρα, φαίνεται το είχαμε ανάγκη.
«Είσαι φαγανή τελικά και δε σου φαίνεται, πρέπει να σε προσέχω.»
«Τι θες να πεις; Φοβάσαι μήπως χοντρύνω και δε θα με θες πια;»
«Όχι, περισσότερο σκέφτομαι ότι είσαι ασύμφορη οικονομικά» και μου βγάζει τη γλώσσα.
«Βρε, άντε από εκεί.»
«Κρίση έχουμε μωρό μου, και εσύ δε φτάνει που δε μαγειρεύεις, τρως και πολύ.»
«Τον Σκρούτζ τι τον έχεις;»
«Θείο, που το ξέρεις;» σκάει στα γέλια και με παίρνει μια αγκαλιά. Με φιλάει στο κεφάλι και μου ανακατεύει τα μαλλιά.
«Σταμάτα να το κάνεις αυτό, με εκνευρίζει.»
«Φοβάσαι μη σου χαλάσω τη κουπ;»
«Ναι, γιατί μόλις βγήκα και από το κομμωτήριο.» τον πειράζω.
«Πόσο μ'αρέσει να σε βλέπω τόσο χαρούμενη και παιχνιδιάρα.»
«Εσύ μου βγάζεις αυτήν την πλευρά.»
«Και το καλό που σου θέλω να μείνεις έτσι. Δε σου πάει να το παίζεις στριμμένη.»
«Αυτήν την εντύπωση είχες για μένα;»
«Όχι, γιατί από την αρχή κατάλαβα πως απλά κρυβόσουν πίσω από μια μάσκα. Απλά ήσουν τόσο σφιγμένη και ατσαλάκωτη λες κι είχες καταπιεί μπαστούνι.»
«Πες μου κι άλλα. Ξέρεις πώς να ρίχνεις μια γυναίκα, με το κομπλιμέντο στα χείλη είσαι.»
«Εμένα μ'αρέσει να λέω την αλήθεια. Είναι κρίμα να τους κρατάς όλους από απόσταση και να κρύβεις τον πραγματικό σου εαυτό.»
«Έχεις δίκιο, αλλά δεν είναι πάντα τόσο εύκολο.»
«Που είναι το δύσκολο στο να είσαι ο εαυτός σου;»
«Το λέει αυτό κάποιος που είναι τέλειος από κάθε άποψη.»
«Ευχαριστώ που με βρίσκεις τέλειο, αλλά όλοι έχουμε τα ελαττώματα μας. Και δεν καταλαβαίνω πως μια κοπέλα σαν εσένα μπορεί να είναι τόσο ανασφαλής. Είσαι όμορφη, έξυπνη, τι σου λείπει και προτιμάς να είσαι στην αφάνεια;»
«Φοβάμαι να εκτεθώ, ότι αν δείξω τι κρύβω μέσα μου μπορεί να μην αρέσω στους άλλους.»
«Πότε θα καταλάβεις ότι πρέπει να γινόμαστε αποδεχτοί έτσι όπως είμαστε; Όσοι σ 'αγαπάνε μένουν δίπλα σου ότι βλακεία κι αν πεις ή κάνεις χωρίς να σε κοροϊδέψουν ή να σε καταδικάσουν. Είναι στο πλευρό σου και ζουν μαζί σου τα όμορφα και τα άσχημα.»
«Έχεις δίκιο, και δεν έχω παράπονο γιατί με τη Δήμητρα τέτοια σχέση έχουμε, μπορώ να της λέω τα πάντα.»
«Είδες, γιατί να μην είσαι και με τους υπόλοιπους έτσι. Δεν είπαμε να είσαι κολλητή με όλους και να τους λες τα εσώψυχα σου αλλά άσ' τους να σε πλησιάσουν περισσότερο, μην μένεις στα τυπικά. Πόσο καιρό γνωρίζεστε με τα παιδιά της παρέας, δυο χρόνια;»
«Ναι, αλλά για να λέμε την αλήθεια η Δήμητρα είναι ο συνδετικός μας κρίκος.»
«Μπορεί στην αρχή αυτή να στους γνώρισε αλλά τώρα είναι και δικοί σου φίλοι, μην τους βλέπεις σαν απλές γνωριμίες, είναι όλοι τους καλά παιδιά και μπορείς να τους εμπιστευτείς και στο λέω εγώ που μόλις τώρα τους μαθαίνω, δεν μπορεί εσύ να μην το έχεις δει τόσο καιρό.»
«Ότι και να πεις έχεις δίκιο.»
«Κοίτα λοιπόν να τα εφαρμόσεις. Στα λέω μόνο για το καλό σου.»
«Ευχαριστώ!»
«Για ποιο πράγμα;»
«Που νοιάζεσαι για μένα.»
«Πώς να μην το κάνω, που μου έχεις κλέψει την καρδιά;» και με φιλάει γλυκά.
Αυτός ο άνθρωπος δε θα σταματήσει ποτέ να με εκπλήσσει με την συμπεριφορά του. Δεν έχει καμία σχέση με την πρώτη εντύπωση που σχημάτισα για εκείνον. Πόσο λάθος είναι τελικά να κρίνουμε κάποιον πριν ακόμα τον γνωρίσουμε. Αν δεν προσπαθούσε εκείνος να με πλησιάσει, τώρα θα ήμασταν δυο ξένοι κι εγώ το πιθανότερο είναι να έλιωνα στον καναπέ μου βλέποντας τηλεόραση με τις ώρες. Δε θέλω ούτε να το σκέφτομαι! Μου έχει γίνει τόσο απαραίτητος που απορώ πως ζούσα τόσο μουντά χωρίς εκείνον. Μπήκε στη ζωή μου σαν σίφουνας και με το έτσι θέλω άλλαξε τα πάντα. Θεέ μου, είμαι τόσο ερωτευμένη μαζί του, μακάρι να πάνε όλα καλά!
Μια χαλαρή μέρα για το ζευγαράκι μας αλλά και με μια συζήτηση που μας δίνει να καταλάβουμε λίγο καλύτερα την Τζένη και τους φόβους της. Τι έχετε να πείτε;
Αν θέλετε πατήστε το αστεράκι.
VOUS LISEZ
Μεγάλες Αγάπες
Roman d'amourΗ Τζένη έχτιζε τοίχους μια ζωή μέχρι να έρθει κάποιος να τους γκρεμίσει. Μπορούν όλα να αλλάξουν από τη μια στιγμή στην άλλη? Και αν ναι πόσο μπορεί να κρατήσει η ευτυχία? Υψηλότερη θέση: #2 in Romance
