Candle of Placid Concussion

Kabanata 2

          APOLOGY: DO OR DIE

His physique is some sort like of a gangster or something worser than wrath, although he has this 'abrasive drop-handsome" looks. Maputi siya. Matangkad ng kaunti sa akin. 'Yung mga mata niya ay parang isinisigaw ng mga anghel sa kalangitan na gintong dyamante.

Matingkad na kulay choco peanut ang kanyang mga mata. Mapipilantik at mataas ang kanyang eyelashes. Maputi sya. Matangos ang ilong at mala-rosas ang kanyang labi. He has the looks but his aura screams danger. May black earring siya sakaniyang kanang tainga. Kung titignan ito ng maigi para itong kumikinang na pilak.

Bumagay rin sakanya ang kanyang emo black hair na may pagka messy ang dating. May jetbag siya sakanyang likod na nakasanday lamang sa kanang balikat ang strap. 'Yung katawan niya naman ay parang pinaghirapang gawin ng Diyos. Gwapo siya. Pero mukha talaga syang gangster or more than that. Nakakatakot ang dating.

"Fuck you."

Sabi niya. Nanlaki ang mata ko. Mas sumeryoso ang mukha nya at tumitig sakin. Humalukipkip ako at nilapitan sya. Para bang kinakabahan ako sa bawat paghakbang kong papalapit sakanya.

"You know how to apologize a person, don't you?"

Tanong ko habang nakataas ang aking isang kilay. Umismid lang siya at walang pasubaling tinalikuran ako kaya bigla akong inatake ng inis. Gwapo sana pero kakaiba ang ugali.

"Hey, I'm still talking here!"

Bahagya siyang tumigil at tumingin sakin. Inirapan ko sya. Whatever, then. Inuubos niya lang ang oras ko. I don't beg people who doesn't even know how to listen to me in the first place.

"Sa susunod, mag ingat ka. Hindi ka pa naman tagarito."

Sabi ko at hindi na inantay ang reaksyon niya. Ayaw kong makipagbangayan ngayon. I'm just wasting my time here. Pakiramdam ko mas lalo ko lang pinapahirapan ang sarili ko.

"Ikaw ang mag iingat, Quendrin."

Mariin at seryosong sabi niya. Nagkibit balikat nalang ako at naglakad paalis. Natigilan ako sa paglalakad nang may napagtanto ako. Lumingon ako sa aking likuran. Wala na ang lalaki pero paano niya alam ang pangalan ko gayong hindi ko naman suot ang aking ID?

Mas lalong hindi ko rin siya kilala. It is as if naman na may kakilala akong katulad niya. Mukha nga siyang mamamatay tao sakaniyang aura e'. Maya-maya pa'y nagbihis nalang ako ng ilang minuto sa restroom at lumabas na rin. Haay. Baka hinahanap na ako doon.

I slowly closed my eyes with the hint of sudden dissapointment. One day school festival is not enough for me.