Cigarette and Ring | ls.

KANATLAR

'' Gerçekten hiç üşenmeden , her gün bana yumurtalı tost yaptığın için sana minnettarım .''

Harry , elmacık kemiklerini gün yüzüne çıkartarak gülümsediğinde , buna neden olduğum için kendimle gurur duydum . Sanki bir şekilde bunu yapmak hayatıma anlam kazandırıyordu . İşte diyordum içten içe , artık tamamen boş bir adam değilsin .

'' Eğer benden başka bir şey isteseydin minnetinin bir anlamı olurdu ama bu tost benim için çok kolay .''

Dudaklarım kıvrıldı .

'' Gerçekten çok alçak gönüllüsün , cidden belki de sadece bu yönden annene benziyorsun .''

Ben , normalin aksine tuhaf bir şekilde kocaman gülümserken , onun gülümsemesi tıpkı o gün gördüğüm de ki gibi soldu . Ne demiştim ki şimdi ? Bir şey söyleyecek oldum ama hemen sonra bundan vazgeçip , her zaman ki sessizliğime gömüldüm . Harry , yine üstsüz bir şekilde karşımda oturuyor ve tostunu dişliyordu.Çatal elimde öylece ona baktığımı bir süre sonra fark edip üzerinden buhar yükselen tostumu ısırdım . Masanın kenarında ki sabah aldığı gazetesini açarak bütün ilgi odağımı alt üst etmişti. Bu bir yerde kendime gelmeme neden oldu ancak içimde mızmızlanan yaramaz bir çocuğun olduğunu hissettim . Onu gördüğüm ilk andan beri oradaydı ve ''izlemek istiyorum , banane , izlemek istiyorum '' diyerek bağırıyordu . Onu tutup , poposuna şaplak atarak cezalandırdım ve kahvaltıma odaklandım fakat biliyorsunuz , ben iyi bir tüketici değildim .

Tostumdan birkaç ısırık aldığımda masa titredi . Benim olmayacağından emin olduğum için hemen Harry'e baktım . Telefonuna uzanıp ekranına baktı . Ardından - son söylediğim şeyden sonra sessizliğini bozmayacak sanmıştım - merhaba Stella , dedi . Stella isimli kız , ince sesiyle , neşeyle konuşuyordu ve bunu duyuyordum .

'' Evet , evet biliyorum . Hayır ama tarif edecek bir arkadaşım var . Bilmiyorum . Onunda gelmesi sorun olur mu ? ''

Dönüp yeşil gözlerini bana dikti.

'' Elbette , iyi bilirim .''

Tüm ışıltısıyla kahkaha attı .

'' Henüz erken olduğunu düşünüyordum. Bundan sonra hep mi ? Bana uyar Stel . Seni kırmak istemem .''

İstemezdi . Neden istesin ki ? Çünkü o iyilik meleği Harold Edward...Üşeniyorum .

'' Evet , hoşçakal . İyi yaşa .''

Güzel altmışların nazenin kahkahasını koyverdi . Ah altmışlar , severim... Çok severim . Telefonunu masaya bıraktı ardından gözleri gazetedeki kaldığı sayfaya ilişti . Tırnağını iri manşete vurdu .

'' Tanrım , çocuklar bile kafayı yemiş . Bitiyoruz Louis , gün geçtikçe dünyanın göreceli boktanlığı içimize işliyor. ''

Öyleydi . Gülümsemeye çalıştım . Boktan göreceliğe Stella gibi kızlarda dahil miydi ? İnce sesleriyle , neşeli bir şekilde konuşarak , güzel şeylerden bahsederler. Sanki hayatının mükemmel olması için ona ihtiyacın varmış gibi hissedersin. Neşe kaynağı gibi görünür ve bu sayede insanların gözlerinde daha katlanılabilir bir hal alır ve elbette , benim gibiler bunu yapmadığı için bize , bana , Louis Tomlinson 'a hiç kimse , hiç kimse katlanamaz.

Cebimde ki sigara paketine uzanıp bir tane çekerken Harry'nin kirpiklerinin üzerinden bana baktığını gördüm . Çakmağa uzandığım sırada sandalyenin kenarlarından sarkıttığı uzun biçimli bacaklarını topladı ve elime doğru uzandı.

'' Hey ! ''

Elimi çektim .

'' Ver şunu lanet olasıca ! ''