Cigarette and Ring | ls.

İzlerim

1.

Bir kaç saniye içerisinde Harry yanımıza gelmiş , montunu kızın omuzlarına sarmış onu yanımdan götürmüştü.

Aceleyle koluna dolanmıştım ama ikiside bana öylece bakarken diyebileceğim hiçbir şey yoktu.

Harry giderken sadece "daha sonra" demişti. O saatten bu yana yatakta öylece dönüp durarak onu bekliyordum. Sabah erkenden kalkabilmem için ne kadar uyumam gerekse de uyuyamıyordum.

Düşünüp durdum. Stella güzel bir kızdı. Oradaki erkeklerin hepsini etkisi altına alabilecek bir güzellikteydi ama hiç birbirimizi tanıyabileceğimiz bir konuşma bile geçmemişti aramızda. Neden aniden beni öyle öpmüştü ? Ve Niall'a gardını düşürmeyeceğini söylemişti ve o meydan okumadan sonra o topuklularla , o merdivenleri inerek düşürmediğini de kanıtlamıştı .

Pekala , neden beni öptü öyleyse ? Bunu görmezden gelelim mesela. Peki böylesine güzel bir kız beni öptüğü halde neden hiç birşey hissetmiyorum ? Eğer erkeksem bunun olması gerekmez miydi yani ?

Yorganın altında yatağı teklemelerken kapı sesini duydum ve kalbim yerinden çıkacakmış gibi atmaya başladı.

Yatakta doğrulup sırtımı başlığa yaslayarak kapıya baktım. Beklediğimden daha uzun bir süre sonra kapı yavaşça açıldı. Düşünceliydim ve ona ihtiyacım vardı.

Harry araladığı kapıdan içeri girdiğinde karanlık odada bir silüet gibi görünüyordu. Bana dönmeden montunu çıkarttı ve sessizce yeşil koltuğa oturdu. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Ne diyebilirim ? Bana hiçbir şey belli etmiyordu. Kızdı mı ? Umursamadı mı ? Stella 'dan mı hoşlanıyordu ? Bütün suçlunun ben olduğumu falan mı düşünüyordu yoksa ?

Dirseklerini dizlerine yaslayarak başını avuçlarının arasına aldı ve karıştırdı. Uyanık olduğumu bildiği halde sessizliğin yine aramıza duvarlar örmesine izin vermişti. Ağzını bıçak açmayacaktı anlaşılan .

"Hey " dedim ama sesim boğuk ve bir o kadarda fısıltı gibi çıktı . Ne yapsam karşılık alamayacakmış gibi hissediyordum. Aramıza duvarlar girdi mi giriyordu işte.

"Neden orada oturuyorsun ? "

Bana cevap vermedi ancak karanlıkta başını kaldırdığını ve beni süzdüğünü seçebildim. Kısa bir süre sonra özür dilediğini işittim. Yanlış duymadım değil mi ?

"Ne ?"

Şaşkınca verdiğim tepkinin ardından hızla koltuktan kalktı ve yatakta yanıma oturdu. Ellerini birbirine kenetlemiş bacaklarının arasında tutuyordu.

"Onun adına çok özür dilerim .."

Özür dilediğine inanamıyordum . Yine de bu beni rahatlatmıştı çünkü suçlu ben değildim.

"Ama sen hiçbir şey yapmadın " dedim sessizce.

"Oraya gitmek isteyen bendim."

Gözlerinde ki pişmanlığı görmek resmen içimi parçalamıştı. Ah , ne de çok olmuştu bu hissi böylesine derin tatmayalı .. Halbu ki hiç sevmezdim özür ve veda kısımlarını .

"Aslında Stella böyle biri değildir . Sadece erkek arkadaşıyla ayrıldıktan sonra fazla vurdumduymaz oldu . Bilirsin , unutmaya çalışmak gibi . Hem -"

"Harry "

Ona seslenişimle eğdiği başını kaldırıp gözlerime baktı. Karanlıkta ona uzanmak ve saçlarını kulağının arkasına sıkıştırmamak için bir savaş verdim .

İlk defa ondan olgun hissediyordum. Cüssesi benimkinden büyüktü , benden daha kibardı ve ne yapacağını iyi biliyordu ama şuan bu odada , karanlıkta , yalnızdık . Şimdi ben ondan daha olgun ve büyük hissediyordum çünkü adeta küçük bir çocuk gibi masumdu. Aniden gelen bu hissin verdiği cesaretle aklımdakileri söylemeye karar verdim.