Cigarette and Ring | ls.

Kibrit

; Michael Schulte - Silence

Her şey bir film gibi önümden geçiyordu. Çok fazla şey , çok fazla donuk şey.

Biliyorum. Erkek ya da kız her çocuğun sevgiye muhtaç olduğunu biliyorum.

Biliyorum.

Her zaman Lorne 'e baba demek istediğimi , onun bana oğlum demesini , Anne 'i getirdiğinde annemi ne kadar özlesemde onun , benim biricik anneme dönüşmesini istediğimi biliyorum.

Ama anlıyorumda . Annem olmayacağını onun aydan bana gülümsediğini de biliyorum.

Sadece bana her şeker getirdiğinde ve bana her araba aldığında beni sevdiğine inandırmıştım kendimi hep.

Sonra duvarların ardını görmeye başladım. İki gözü , boyalı bir dudağı ve gülümseyişleri barındıran o duvarların ardını gördüm.

Dedim ki meğer çocukluk bir tür körlükten ibaretmiş. Hep kör olmak istedim o günden bu yana. Aslında o sadece oğlunu özleyen , beni tatlı masum ve neşeli oğluyla karşılaştıran , bunun sonucunda beni annesinin ölümünün ardından travma geçiren çekilmez biri olarak tanımlamış hatalı bir anneydi.

Öfkesi , kini yüzünden okunuyordu. Kalp denen şey acımıyordu bende. İki göğüs kafesimin ortasında büyük bir ızdırabı büyütüyordum . Onun yüzünü gördüm ; duvarlarını . Kaynayan ruhunu. Biricik oğluna baktım hemen. Onun güzel yüzüne , acı çeken ruhuna. Ne farkımız vardı ? Üçümüzün ne farkı vardı ?

" Telefonlarıma cevap vermedin " dedi Anne . Sesi hep sinirlendiğinde olduğu gibi kalınlaşmıştı. Harry 'de böyleydi. Boğuk ve derinden gelirdi sesi . Kahkaha atarken kocaman güler , konuşurken yavaş ve usulca söylerdi her sözcüğü.

" Seni kaç kere aradığımın farkında mısın ? "

Harry 'nin elini tutmak , ikimizi buradan götürmek istedim. Küçükken domuzcuklar şarkısını söylerdik. O şarkı geldi birden aklıma.
Annem balıklar isimli bir şarkı öğretmişti. Minik kırmızı balıklar uçmak isterlermiş yüzgeçleriyle . Bir masal vardı , um.. Yavru kelebek annesinin elini bırakır ve ormanda kaybolurdu. Tırtıl amca onu annesine götürür ve kelebek hatasını anlardı.

Deliriyorsun .

Yaşamaya devam etmeliyim .

Deliriyorum.

Özlüyorum.

Kaybettiklerin öğretti yaşamayı , onları gereksiz mi görüyorsun şimdi ?

Sadece üzgünüm , basit düşün.Ağlayan domuzcukları , umutsuz balıkları ve kaybolan kelebekleri unut. Gökyüzündeyiz. Bir bulutun üzerinde ben , domuzcuk , kırmızı balık ve kelebek var . Harry bize kurt masalını okuyor.

" Bunu neden yapıyorsun ? Beni delirtmek için mi ?"

Beni delirtmek için mi ?

" Bana hemen bir açıklama yap Harry ! Bütün bunlar ne demek oluyor ? Sana bizden kaçman için bu evdeki payımı devretmedim. Her şeyi bana dönmen için yaptım."

Biliyorum. Hala onun anneme dönüşmesini umduğumu biliyorum.

Bir çocuk bile aptal olamaz böyle.

Belki de gerçekten travma geçiren budalanın tekiydim.

" Neden geldin ?"

Ellerimi sakladım . Harry sırtını dikleştirmiş , kızarık gözlerini ona dikmişti. Onun umrunda değildim. Tek gördüğü oğluydu.