Cigarette and Ring | ls.

Ava

Bir yüz , diğerlerine kolayca karıştığı kadar
Ve o diğerlerine o kadar uzak

Bir ses , yolculuğuna fısıldayarak başlayan

Bir enkazla sonlanan , ardından çığlıklara dönüşen

Bir kalp , anlamsız tarihlerin anlamlandırdığı

Hesapsız günlerin taç giydirdiği boş bir kalp

Harcanamayacak elmas tanesi

Bir çift ayak  , ilerisini bilmeden karanlığa ayak bağı

Yalnız bırakmadı o ayaklar hiç , ışığın uğramadığı limanları

Bir çift göz , hiç ileriyi görmeyi tatmadı

Nitekim korkmak bu

Görmek istemedikleriyle karşılaşmak

Ve onlara bir biçim dikmek

İstemediklerine , isteyenler için ipekten elbise olmak .

Parmaklarım sarı sayfanın altındaki kısa isimde ve küçük imzada gezindi. Annemin yazdığı son şiirdi bu . Bir kadın isimli şiiri ..

Kaç kere okumuştum hâlbuki bu şiiri ama nedense şimdi daha bir farklıydı yazdıkları. "Bir yüz ; diğerlerine kolayca karıştığı kadar diğerlerine o kadar uzak ."

Kesmeliydim ağlamayı . Evden , ondan kaçıp garaja sığınmayı ve defalarca okuduğum bu acılı şiirleri okumayı... Bırakmalıydım fakat - .

Yapamıyordum işte.

Sanki annemle aramda kalan tek bağ buydu artık . El yazısıyla yazdığı "Jo" ismini gördükçe daha da şiddetleniyordu ağlamalarım. Sonunda buldum o cesareti. Yıllardır bu deftere tek harf yazmaktan ve onu kirletmekten korkuyordum. Şimdi nereden alıyordum bu cesareti ?
Kutudaki siyah dolma kaleme uzandım. Avuçlarım sızlıyordu bu işten vazgeçmem için çabalar gibi. Ben .. yine de ona bir şiir yazmak istedim okursa diye. "Fakat Ava " koydum ismini. O şiirler yazan "bir kadına" , Ava ismini verdim. Benim için ilk ve tek kadındı. Belki de gerçekten kirlettim boş kalan sarı sayfayı.

Hırçın başına buyruk bir yara bu

Öyle bir anda doğuyor ki , batırıyor güneşi

Ne kanıyor , ne kapanıyor

Öyle isyankar ki

Ne tenini bırakabiliyor

Ne de gitmekten vazgeçebiliyor

Yalnız küçük bir yara bu

Daimanın bıraktığı , en ayrı olanın bedeli

Öyle bir daima ki bu

Ölüme ve doğuma açılan iki kapının ötesinde

Asla sığmayacak güneşin doğuşu ve batışı arasında ki süreye

Geceni aydınlatan , gündüzünü karartan

Öyle aykırı bir bedel ki bu

Hiç kavuşamaz cennet ve cehennem
Fakat Ava sen...

Taşımak zorundasındır her ikisinide

Birini ruhunda diğerini bedeninde .