İÇİMDEKİ SES Bölüm 39

65 29 0
                                    


Bir dükkanda pazarlarda meyve sebze koyulan tahta kasalardan yapıyordum. Ne iş olsa yapıyordum. Erikler ilk olgunlaştığında toplayıp bağıra bağıra reklam edip satıyordum. Satış başarım beni mutlu ediyor, gidip helva ekme satın alıp eve götürüyor, ya onlarla ya da dostlarımla paylaşıyordum. Bir serçe gibiydim. Serçe tohum bulur, bir şey bulur, ne yapar eder karnını doyurur ve dala tüneyip kanatlarını temizleyip düzeltmeye başlar ve bekarsa dişiye kur yapar, eş bulur filan. Mahalledeki güzel kızların bakkala, oraya buraya ya da işe gidip gelmesini seyrederdim. Böyle basit, masrafsız şeylerle çok mutlu olurdum. Fakirdim, arkam güçlü değildi. Abim ve güçlü akrabalarım yoktu. İşim çok zordu hayatta; ama ne yapıp edip bir şekilde bu günlere gelebildim. Bakalım siz ne olacaksınız? Acaba gençliğiniz geçip gitmeden dünyanın zenginliklerinden, onca nimetinden faydalanabilecek misiniz? En azından yavan olmayan basit bir mutluluk, güzel olmasa da sizi anlayan bir hayat elde edebilecek misiniz? Mutlaka bunu düşünürsünüz; hem de çok sık. Belki de bir çığır açmayı düşünüyorsunuz ve düşlüyorsunuz. Sizde böyle bir cevher hissettim çocuklar. Ama çığır nasıl açılır, neyle yapılır, yolu yordamı nedir? Bana bunu hiç anlatmadılar. Anlattıkları ise çok cazibeli, süslü ve parlak yol da cehenneme çıkıyor. Boş verelim çığırı. Net olun. Yürekli olun yeter. Elde ettiği ona ve ailesine yetsin kâfi. Birçok basit insan bu yaklaşımla bakar hayata, çabasının cevheri, itici gücü de budur."

/p>B9|t


İÇİMDEKİ SESHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin