Deel 5

153 9 0
                                    

Suzanne en ik lagen samen nog op het strand te genieten van het zonnetje toen mijn maag begon te rommelen. Ik had trek.
'Suus?' Susanne keek op en zette haar zonnebril af. 'Ik heb trek.' Lachte ik. Toen ik dat het had gezegd begon ook Suus haar maag te rommelen.
'Ik ook.' Lachte Suus ook. 'Tijd om te eten?' Vroeg Suus waarna ik knikte. Voorzichtig stond ik op en schoot in mijn slippers. Ik keek om mij heen en zag dat er niet heel veel mensen meer waren. Niet heel gek, want aan de stand van de zon te zien was het bijna op het heetst van de dag, dus zouden heel veel mensen siësta houden.

Na het eten waren Suzanne en ik samen op onze kamer. Suzanne stond onder de douche en ik was naar een leuke outfit aan het zoeken voor vanavond. Wat wilde ik aan? Ik vond niks leuk. Het één was te uitdagend en het ander weer te saai... Ik werd uit mijn gedachten gehaald door de ringtone van mijn telefoon. Ik zag dat het mijn moeder was en nam op.
'Hey mam. Wat is er?'
'Niks lieverd. Ik wilde gewoon even weten hoe het met je is?' Mijn moeder klonk bezorgd.
'Goed hoor, het is hartstikke leuk!' Zei ik. Ik ging maar niet vertellen wat Suus en ik vanavond gingen doen.
'Fijn meid. Jullie passen goed op elkaar he? Niet met vreemde mensen mee, let op je drankje en niet teveel alcohol.' Begon mijn moeder haar inmiddels bekende preek.
'Nee, komt helemaal goed. Geen zorgen mam.' Zei ik.
'Dan is het goed liefje. Geniet ervan daar en de groeten aan Suzanne!'
'Jij de groeten aan papa. Doei!' Zei ik en ik hing op.
'Wie was dat?' Vroeg Suzanne toen ze uit de badkamer kwam. 'Mijn moeder. Ze is overbezorgd, zoals altijd.' Grinnikte ik. Suzanne begon te lachen. 'Wij zijn oud en wijs genoeg om op onszelf, en elkaar te passen.' Zei ze. Ik knikte. 'Precies.' We waren al 19. Dat was volwassen, dus wat zeurden mijn ouders nou? 'Hoe dan ook, weet je al wat je aandoet vanavond?' Vroeg Suzanne toen ze naar het bed keek dat vol lag met kleding. Ik schudde mijn hoofd. 'Doe deze!' Riep Suzanne toen ze een donkerblauw jurkje omhoog hield. 'Zeker?' Vroeg ik twijfelend. Ik droeg nooit jurkjes. 'Ja! Die is echt leuk!' Zei Suzanne enthousiast. 'Je wilt me gewoon graag in een jurk zien.' Grinnikte ik. 'Dat ook.' Bekende Suzanne lachend. Ik lachte en haalde mijn schouders op. 'Prima, Dan doe ik die aan. Welke schoenen eronder?' 'Geen hakken, want waarschijnlijk kunnen wij vannacht alleen nog maar kruipen.' Zei Suzanne met een serieus gezicht, waardoor ik in lachen uitbarste. 'Is toch zo?' Vroeg Suzanne met een klein lachje op haar gezicht. 'Ja, maar je zei het zo serieus.' Giebelde ik. Suzanne moest nu ook lachen. 'Oh.'

Toen we die avond samen door het plaatsje liepen viel me op hoe druk het was. Er waren eigenlijk alleen maar jongeren, gelukkig. 'Zullen we hier naar binnen gaan?' Suzanne wees naar een club. Het zag er best exclusief uit en er stonden twee bewakers voor. We slaagden erin om binnen te komen en niet veel later hadden Suzanne en ik al aardig wat drankjes gehad. We hadden de grootste lol met mensen die we niet eens kenden en vooral met elkaar. Wat dit nog moest worden morgen...

Déjà VuWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu