Déjà Vu

Deel 49

De volgende ochtend werd ik wakker van stemmen. Het leek wel alsof de stemmen van beneden kwamen? Hoe kon dat nou? Ineens bedacht ik me weer wat er vannacht gebeurd was. Bart was hier blijven slapen. Nou ja, slapen... Er was nog meer gebeurd. Het was fijn, heel fijn. Opeens schrok ik. Bart was beneden met Charlotte?! Snel stapte ik uit bed en trok ik snel wat kleren aan. Ik rende naar beneden en trof daar Bart aan, die bij Charlotte op de bank zat. Hij had Charlotte ingestopt met een deken en ook de tv stond aan. Ik glimlachte even en liep naar ze toe. "'Hey." Bart keek op toen hij mij hoorde en glimlachte toen hij mij zag. "Hey, Ik hoorde Charlotte vanmorgen dus ik heb even voor haar gezorgd." Een gloed van geluk ging door me heen. "Wat lief..." zei ik. Ik ging naast Charlotte op de bank zitten en streek even door haar haar. "Je kende Bart nog niet he liefje?" vroeg ik. Charlotte schudde zacht haar hoofd. "Maar hij is wel heel aardig." voegde ze eraan toe. Ik glimlachte en knikte. "Dat klopt. Zal ik je vandaag nog maar even ziek melden?" Charlotte had nog steeds koorts, dus dat leek me een goed plan. Charlotte knikte en ik stond op om de school van Charlotte te bellen. Toen ik dat gedaan had zag ik dat Bart koffie voor mij en voor hem had gezet. Intussen was Charlotte alweer in slaap gevallen. "Je bent zo lief voor Charlotte..." zei ik toen ik bij hem ging zitten. Bart glimlachte. "Ik wilde jou gewoon laten slapen. Jij bent al druk genoeg." Eventjes was het stil. Ik vond het een beetje ongemakkelijk. Bart en ik hadden seks gehad... "Hoe denk jij over vannacht?" De vraag van Bart haalde me uit mijn gedachten. Even dacht ik na over mijn antwoord. "Het was fijn." besloot ik te zeggen. Bart glimlachte. ""Dat vond ik ook." zei hij. "En wat doen we nu?" vroeg ik. Het was eruit voordat ik erover nadacht. "We kunnen het rustig aandoen, dus gewoon een paar keer afspreken en dan zien we wel hoe het gaat?" vroeg Bart voorzichtig. Blijkbaar vond hij het toch wel spannend om te laten merken dat hij me toch wel leuk vond. Ik knikte. "Ja... Dat lijkt me een goed plan." Bart glimlachte en legde zijn hand op die van mij. Was ik verliefd? Ik wilde het zo graag ontkennen, maar ik wist dat ik dan alleen maar tegen mezelf zou liegen. Het voelde alsof ik Bart al veel langer kende, net alsof we al vaker seks hadden gehad. Dat leek me een positief gevoel, want ik vertrouwde hem volledig. Ik vond het ook heel fijn dat Bart zo lief en voorzichtig was met Charlotte. Dat vond ik het meest belangrijk. Charlotte moest zich er goed bij voelen, anders wilde ik het niet. Misschien kreeg Charlotte dan toch een vaderfiguur...