Déjà Vu

Deel 47

Toen we thuiskwamen en ik Charlotte snel in bed had gelegd bood ik Bart nog iets te drinken aan. 'Anders zijn we ook zo alleen.' Grapte ik. Bart grinnikte en stemde in met mijn plan. Even later zaten we samen met wat drinken op de bank. 'Maar, je woont hier dus alleen met Charlotte?' Vroeg Bart terwijl hij rondkeek. Ik knikte. 'Ja, al een hele tijd. Ik ben verhuisd toen ik 20 was.' 'Oh ja, je was 19 toen je Charlotte kreeg. Dat vergeet ik steeds.' Zei Bart. Ik grinnikte. 'Ja, ik vind je er helemaal geen type voor om zo vroeg moeder te worden.' Bekende Bart toen. 'Ja, dat hoor ik vaker.' Glimlachte ik. 'Ja?' Vroeg Bart nu geïnteresseerd. 'Ja, het is ook nog gebeurd op vakantie.' Grinnikte ik. Bart keek me met open mond aan. 'Echt waar?' Vroeg Bart, waarna hij begon te lachen. Ik knikte lachend. 'Het klinkt echt heel slecht, en dat is het ook, maar goed.' 'Dus jij bent helemaal niet zo braaf?' Grinnikte Bart. Ik schudde lachend mijn hoofd. 'Blijkbaar niet nee.'

Na een wijntje en veel gespreksonderwerpen keek ik op de klok. 12 uur?! Jeetje... 'O god, je bent vast moe. Ik ga wel.' Zei Bart toen hij ook een blik op de klok wierp. 'Nee nee! Je mag best blijven!' Zei ik snel. Bart glimlachte en keek naar me. 'Vind je dat fijn dan?' Dit kon ik niet ontkennen. Bart gaf me een bepaald gevoel, een fijn gevoel. Het voelde alsof ik hem al heel lang kende, terwijl dat natuurlijk onzin was. 'Best wel.' Ik bloosde een beetje. Waarom reageerde ik hier nou zo op? Ik snapte het niet. Bart was leuk ja, maar dat betekende toch niet dat ik meteen... Nee Ilse, ik was niet verliefd. Ik werd uit mijn gedachten gehaald door een stem die ik uit duizenden herkende. Charlotte. 'Ik ga even kijken. Ik ben zo terug!' Zei ik snel en ik rende zo'n beetje de trap op. Toen ik in de kamer van Charlotte kwam keek ze me een beetje bang aan. 'Wat is er liefje?' Vroeg ik bezorgd toen ik naast haar op bed kwam zitten. 'Ik heb heel eeg keelpijn...' Huilde Charlotte. Ik hielp haar een beetje rechtop zitten en sloeg mijn armen om haar heen. 'Rustig meisje, ik ga even een pilletje voor je halen oke?' Charlotte knikte voorzichtig en ik liep naar de badkamer om een paracetamol te halen. Ik vulde een bekertje met water en liep weer terug naar Charlotte. 'Hier liefje, wil je het in het water of slik je het pilletje door?' 'Slikken.' Antwoord Charlotte zwak en even later is het pilletje weg. 'Zo, na een tijdje voel je je beter. Ga je weer lekker slapen?' Charlotte knikte en sloot haar oogjes, terwijl ik over haar bruine haar aaide. Ik gaf haar nog een kus en stond toen op. 'Welterusten liefje.' Glimlachte ik en liep toen weer terug naar Bart.

'Dat klonk lief.' Glimlachte hij toen ik weer naast hem kwam zitten. 'Oh?' Grinnikte ik. 'Ja, echt. Je bent een goede moeder Ilse.' Zei Bart. Een gloed van geluk ging door me heen. 'Wat lief...'