Déjà Vu

Deel 8

De volgende morgen werd ik alweer wakker met hoofdpijn. Voorzichtig opende ik mijn ogen in de hoop dat ik dit keer minder last had van het licht. Mijn gezicht lag naar een groot raam toe waar een klein streepje zonlicht tussen de gordijnen heen scheen. Ik herkende deze kamer niet. Voorzichtig draaide ik mij om en zag daar iemand liggen. Het waren niet de vertrouwde zilvergrijze haren van Suzanne. Snel stond ik op uit het bed en ineens had ik door dat ik naakt was. Ik griste mijn slipje en bh van de grond die ik al vrij snel had gevonden en trok deze aan. Daarna vond ik ook al snel mijn broek terug. Alleen mijn schoenen en shirt moest ik nog terugvinden. Ik liep de slaapkamer uit, weg van die vreemde man opzoek naar mijn shirt en schoenen. Mijn schoenen vond ik in de weg naar de woonkamer terug en mijn shirt lag in de entree bij de voordeur. Snel kleedde ik mij volledig aan en keek op mijn telefoon, die nog in mijn broekzak zat. Negen uur zesentwintig gaf die aan. Ik opende met wat gepruts de voordeur en liep naar buiten. Ik kwam in een toeristenwijk terecht en het leek niet heel ver van ons appartement te zijn. Rustig begon ik te lopen, ondanks dat het pas half tien was scheen het zonnetje al vrij fel en begon het ook al vrij warm te worden. Maar ach, eerst opzoek naar ons appartement. Het liefst zonder het aan Fransen te gaan vragen, want dat zou een ramp worden.

's Middags zaten Suzanne en ik samen bij een restaurantje vlak bij ons appartement. We waren bij een simpel restaurantje gestrand. Het was niet een echt Frans restaurant, eerder een beetje Engels. Niet dat ik dat zo erg vond, want echt de behoefte ik slakken enzovoort had ik niet echt.
'Bonjour Mesdames, vous avez choisi?' Een jonge vriendelijke ober kwam naar onze tafel toelopen.
'Oui, pour moi, un croque monsieur avec fromage.' Bestelde Suzanne in vlekkeloos Frans.
'Et comme boisson?' Vroeg de ober.
'Je voudrais une coca.' Suzanne had voor mij precies hetzelfde besteld, zodat ik niet ook hoefde te bestellen aangezien ik geen woord Frans sprak.
'Je vous apporte ca tout de suite.' Zei de ober nog waarna hij weg liep.
'Maar waar was jij vannacht Ils?' Vroeg Suzanne aan mij.
'Ja, euh, geen idee.' Zei ik lachend. 'Ik werd zonder kleding wakker in een bed naast een man.'
'Hebben jullie het gedaan?' Vroeg Suzanne nieuwsgierig. Ik haalde mijn schouders op.
'Het zou best kunnen, waarom lig ik anders zonder kleding naast een wildvreemde vent?' Zei ik verbaasd.
'Ilse, ik had niet verwacht dat jij als eerste de weddenschap zou verbreken.' Zei Suzanne zogenaamd boos. Voordat ik kon reageren stond er alweer een ober naast onze tafel. Hij zette de glazen cola op tafel en de borden met tosti voor onze neus.
'Eh, voilà. Bon appétit Mesdames!' Wenste de ober ons smakelijk eten toe.
'Merci monsieur.' Bedankte Suzanne de ober waarna wij aanvielen op onze tosti's en onze cola's.