Déjà Vu

Deel 38

Vrolijk klonk al het gebrabbel van Charlotte door de babyfoon toen ik wakker werd. Ik stond op uit mijn bed en liep naar Charlotte's kamertje toe. Heel veel van haar spullen stonden al in dozen, alleen de belangrijkste dingen stonden er nog. Vandaag was de grote dag, de verhuizing. Charlotte en ik zouden samen uit huis gaan en in ons eigen huis gaan wonen. Ik liep naar Charlotte haar bedje en zag haar al vrolijk rechtop staan.
'Mama.' Brabbelde ze vrolijk. Ik tilde haar uit haar bedje en samen hielden we even een knuffelsessie, iets wat Charlotte altijd wel kon waarderen.

Een paar uur later stonden alle dozen en meubels in ons huisje. Groot was het niet, maar het was groot genoeg voor mij en Charlotte. Samen met mijn broers en vader sjouwde ik alles op zijn plek en mama was bij Charlotte. Samen met Jeroen probeerde ik Charlotte's bedje in elkaar te zetten. Iets wat gelukkig vrij goed ging.
'Je bent gelukkig hé, zo samen met Charlotte?' Vroeg Jeroen ineens. Ik keek op van het schroefje dat ik aandraaide en dacht even na.
'Ja, volgens mij ben ik best gelukkig.' Zei ik twijfelend.
'Maar?' Vroeg hij door.
'Ik vind dat Charlotte een vader nodig heeft, maar dat kan ik haar niet geven.' Zuchtte ik.
'Maar Ils, jij bent Charlotte haar vader en moeder in één.' Zei Jeroen. 'Jij bent de beste moeder die ik ken, na mama natuurlijk.' Lachte Jeroen. Ik begon ook te lachen en ik keek Jeroen dankbaar aan.
'Dankje.' Bedankte ik hem. Jeroen glimlachte, maar wuifde het daarna weg, dat het niets was.
'Zullen we nu de commode van jouw kleine meisje maar eens in elkaar zetten?' Vroeg hij en ik knikte, laten we eerst dat maar eens doen.

Een paar uur later stond een groot gedeelte van de meubels op hun eigen plek. Extreem veel eigen spullen had ik niet, dus dat was wel weer een opluchting, aangezien ik zo dus minder dozen hoefde uit te pakken. Er klonk een gil door het huis heen dat mijn moeder eten had gekookt. Jeroen en ik, die nog steeds samen bezig waren, liepen naar beneden en kwamen onderweg Martijn en mijn vader tegen. Met z'n vieren liepen we naar beneden en zagen dat mijn moeder vijf stenen kommen en één plastic kom hadden klaarstaan. Ik zette Charlotte in haar kinderstoel en voorzichtig schepte mama voor iedereen wat soep op. Als eerste deed ze Charlotte haar kom, zodat die wat kon afkoelen en daarna schepte ze de resterende vijf. Martijn had Charlotte voor zijn rekening genomen en gaf zijn kleine nichtje haar soep. Ik genoot even van dit moment in mijn nieuwe huisje, met mijn ouders, mijn broers en mijn kleine meisje. Eigenlijk was ik best wel gelukkig en gezegend met al deze lieve mensen.