caklardan habersiz. Kemal'de ise birazdan yerini, adını koyamayacağı bir duyguya bırakacak olan hafif bir öfke vardı. Ve bu öfkeyi Ela'ya belli etmek istedi.
"Bakıyorum da beni rezil ettiğiniz için pek de mutlusunuz Bayan ROSE!"
Kemal'in ona hitap edişi Ela'nın dikkatine takılmış, onu hâlâ soyadıyla çağırıyor olması epey üzmüştü. Ama bunu Kemal'e göstermemeye çalıştı ve cevap verdi.
"Aslına bakarsanız pek de rezil olmuş sayılmazsınız. Eminim ki amcam haricinde birçok kişi bu ilk dansı isteyecekti. Ve ben bunu size armağan ettim."
Kemal, Ela'nın gözlerine bakıp bir iç çekiyor ve istemeden de olsa itiraf ediyordu.
"Evet, buradaki birçok kişinin isteyeceği güzelliktesin. Hatta bu gece haddinden bile fazla güzelsin, ama bu geçerli bir mazeret değil."
Ela, Kemal'in bu samimi itirafına seviniyor, mutluluğunu Kemal'den gizlemek için üstün bir gayret gösteriyordu. Kemal'in son dediğini duymazdan gelerek son söylediği söze ekledi.
"Ayrıca rica ederim; neden bana hâlâ 'Bayan ROSE' diyorsunuz? İsmimle hitap edin lütfen."
Kemal onu alt etmeye çalışır gibi cevabı yapıştırdı.
"İsminizi değiştirmiş olabilirsiniz, Ama henüz soy isminiz aynı. Vatandaşlık almakla Türk olunmadığı gibi isminizi değiştirmekle de farklı biri olamazsınız. Buna neden bozuluyorsunuz ki?"
Bu cevap Ela'ya bir tokat gibi geldi. Bir an kollarındaki adamın Kemal olduğunu unutuverdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kızıl Sabah
Romance"Sen hiç yandın mı bir aşka çırılçıplak? Ya da hiç soyundun mu sevmeye utanmaksızın? Belki de güneş göz değdi mutluluğumuza! Hayran olunası bir terk edişin vardı; kurşun mu döktürsem dersin! Cebimdeki sigaram kadar vefasızdın oysa: Öylesine arzulark...
