A gdy powrócę,
to znów opowiem Ci o życiu.
Zabiorę w świat historii,
napiszę o Polakiem byciu.A gdy powrócę,
dam Ci książkę nowych wspomnień.
Abyś je poznał,
abyś kiedyś wspomniał o mnie.A gdy powrócę,
znów podam Ci dłoń.
Do snu ukołyszę,
pocałuję w skroń.A gdy powrócę,
rozpalimy ognisko naszych serc.
Będziemy kochać mocniej,
będziemy razem biec.***
Do zobaczenia za miesiąc, kochani!
CZYTASZ
Tchnienie Poezji
PoetryWiersze są jak bicie serca. Raz szybsze, raz wolniejsze. Wiersze są jak tchnienie wiatru. Raz delikatne, raz silniejsze. Wiersze są jak ludzie. Raz dobre, a raz...złe? Nie, nie ma ludzi złych. Są tylko ludzie nieszczęśliwi.