Śpij dobrze, słońce moje.
Już dobrze, już sen idzie.
Już koniec tej wędrówki.
Już się zakończył rozdział.Dobranoc, raz ostatni
wyszepczę Ci do ucha.
Odejdę, a wraz ze mną
orszak gwiazd i księżyców.I moja armia srebrzysta
podąża za mną ku niebu.
Do zobaczenia! Niedługo...
Może się kiedyś obudzę.
CZYTASZ
Tchnienie Poezji
PoesíaWiersze są jak bicie serca. Raz szybsze, raz wolniejsze. Wiersze są jak tchnienie wiatru. Raz delikatne, raz silniejsze. Wiersze są jak ludzie. Raz dobre, a raz...złe? Nie, nie ma ludzi złych. Są tylko ludzie nieszczęśliwi.