Pamiętam tylko, ogniska czar.
Nasze rozmowy, harcerski gwar.
Z nieba lały się słońca promienie.
Chowaliśmy serca w łez cienie.
Idę lasem, Ty ulicą.
Zakochani dni nie liczą.
Płacze w dnie, Ty płaczesz w nocy.
Ile mamy w sercach mocy?
Śmiechem jestem, a Ty łzami.
Gdzie ta miłość między nami?
Pamiętam tylko, wiatru tchnienie
i pocałunku ciche westchnienie.
Namiot nad nami, niebo odkrywał,
a tyś mi nasze gwiazdy pokazywał.
Idę drogą, Ty polaną.
Czy zostawisz mnie tu samą?
Jestem ogniem, a Ty wodą.
Czy czujemy miłość młodą?
Będę szła, kiedy Ty staniesz?
Lecz, gdy pójdę, serce mi zabierz.
CZYTASZ
Tchnienie Poezji
PoetryWiersze są jak bicie serca. Raz szybsze, raz wolniejsze. Wiersze są jak tchnienie wiatru. Raz delikatne, raz silniejsze. Wiersze są jak ludzie. Raz dobre, a raz...złe? Nie, nie ma ludzi złych. Są tylko ludzie nieszczęśliwi.
