Próbowałam,
a ognisko zgasło.
Płakałam,
a łzy wysychały.
Śpiewałam,
a nuty pękały jak bańki.
Kochałam,
a serce przestało bić.
Przepraszam,
druhno komendantko,
że być harcerką nie potrafię.
CZYTASZ
Tchnienie Poezji
PoezjaWiersze są jak bicie serca. Raz szybsze, raz wolniejsze. Wiersze są jak tchnienie wiatru. Raz delikatne, raz silniejsze. Wiersze są jak ludzie. Raz dobre, a raz...złe? Nie, nie ma ludzi złych. Są tylko ludzie nieszczęśliwi.
Wybacz, druhno komendantko
Próbowałam,
a ognisko zgasło.
Płakałam,
a łzy wysychały.
Śpiewałam,
a nuty pękały jak bańki.
Kochałam,
a serce przestało bić.
Przepraszam,
druhno komendantko,
że być harcerką nie potrafię.