Gdybym nie zdążyła
zamknąć oczu przed końcem,
to ty uchowaj me wiersze
przed deszczem, wiatrem i słońcem.
Gdybym odeszła, a niedługo to zrobię,
to schowaj me książki na dno szuflady.
I w dniach słotnych, poczytaj powiastki,
gdy ja już pisać nie dam rady.
Gdybym zniknęła, to zamknij swe oczy
i zobacz. Czy widzisz stworzony mój świat?
Zabierz go na swój szlak, dobrze?
Choć masz, Czytelniku, tak mało lat...
CZYTASZ
Tchnienie Poezji
PoetryWiersze są jak bicie serca. Raz szybsze, raz wolniejsze. Wiersze są jak tchnienie wiatru. Raz delikatne, raz silniejsze. Wiersze są jak ludzie. Raz dobre, a raz...złe? Nie, nie ma ludzi złych. Są tylko ludzie nieszczęśliwi.
