Ik Haat Je #Netties2017

H. 2. "Mensen die ik haat"

Zuchtend stop ik mijn sleutel in het gat. Als die stomme deur eindelijk open is, loop ik naar binnen. Ik laat spontaan mijn tas uit mijn hand vallen. Dit is best wel groot, zeker voor een kostschool. Ik pak mijn tas weer op en zet die ergens neer in een hoek van de kamer. Ik kijk achter elke deur.

Slaapkamer. Inloopkast. Badkamer. Ho wacht, inloopkast? Het gedeelte "kostschool" is minder leuk, maar het gedeelte "mijn eigen kamer", is toch wel leuk. De inloopkast is niet heel groot, maar wel groot genoeg voor mijn kleding. In de slaapkamer staat een groot tweepersoonsbed.

Ik loop naar de volgende deur, weer een slaapkamer. Heb ik een kamergenoot? Waarschijnlijk niet, want er liggen hier nergens persoonlijke spullen.

Ik leg al mijn spullen op hun plaats, ruim mijn kast in en loop de deur uit.

Ik kijk om me heen terwijl ik verder loop. Een paar meisjes komen me tegemoet en schenken me een afkeurende blik. Ze zien er niet bepaald aardig uit...

'Wat? Heb ik iets van jullie aan of zo?' snauw ik.

'Nee, gelukkig niet. Ik wil dat soort kleding niet in mijn kast hebben hangen. Haal jij je kleding bij de kledingkast van je oma?' spuugt het meisje. Ze ziet er erg truttig uit, te veel make-up en te weinig kleren.

'Nee, maar jij haalt je kleren duidelijk bij de babywinkel. Alles is veel te klein en te roze. Ik zal je nog wat vertellen, bij baby's staat dit formaat kleren schattig, maar jij ziet eruit als een hoer.' Het lelijke kind kijkt me geschokt aan, maar dat verandert al snel in boos. 'Ulgh.' Ze wil nog meer zeggen, maar blijft stil.

'Als je het niet erg vindt, ik heb nog wat dingen te doen.' Ik geef haar een sluwe glimlach en loop weg. Wat een trut is dat. En dat ene meisje naast haar altijd zo is, is zij ook een trut. Ik hoop maar dat dit de enige trutjes hier op school zijn en verder iedereen aardig is.

Links of rechts? Dit gebouw is veel te groot. Ik kies voor rechtdoor. 'Hey, Babe. Was je opzoek naar mij?' grijnst dezelfde jongen als straks. Niet hij weer...

'Wat moet je?' zucht ik geïrriteerd. 'Ik moet niks, maar jij wel. Je weet dat je aan de jongenskant bent? Ik zal je toch moeten rondleiden, denk ik.'

'Nee, ik zoek het zelf wel uit.' Hij kijkt geamuseerd naar me. 'Weet je dat zeker? Want ik kan je rondleiden. Dan kan ik je meteen mijn kamer laten zien zodat je weet waar je naartoe moet als je me wilt.' Een ondeugende grijns speelt rond zijn lippen. 'O, denk je echt dat ik jou zou willen? Dan ben je best wel zielig. En als je het niet erg vindt, ik moet nog wat doen.'

Hij grinnikt. 'Zoals wat? Naar je denkbeeldige vriendin zeker.' Deze jongen werkt me op mijn zenuwen. Ik heb hem pas twee keer gezien, maar haat hem nu al.

'Genoeg! Ik wil dat je me met rust laat.' roep ik boos.

'Jij weet nog steeds niet wie ik ben, maar je moet oppassen voor mij. Ik kan ervoor zorgen dat jij je gezicht niet meer durft te vertonen op deze hele school.' sist hij.

'Bedreig je me?' snuif ik. Hij grijnst. 'Want het werkt niet. Ik ben niet bang voor jouw "geintjes" dus spot niet met mij.'

'Vertel eens, wat heeft het brave meisje met de grote mond allemaal gedaan dat je je zo stoer voelt?' Hij kijkt me geamuseerd aan. Hij denkt vast dat ik een braaf meisje ben, nou dan heeft hij het fout.

'Ik heb vier keer de school met rook gevuld. Ik heb een paar keer de auto van de directrice bespoten met graffiti, o ja, de school ook, van binnen en buiten. Ik heb de auto van de directrice ook nog bekogeld met verf en modder in de koffieautomaat van de lerarenkamer gedaan.' Ik kijk hem aan met een grijns. Hij kijkt terug, maar dan met een verbaasde blik.

'Toch niet zo'n goodgirl als dat ik had verwacht.' mompelt hij. 'Kom dan geef ik je een rondleiding over onze leuke kostschool.' Hij slaat een arm om mijn schouder en trekt me mee door de gang.

'Ik vind zelf de weg wel, Sukkel.' Ik sla zijn arm van me af en kijk hem geïrriteerd aan. Deze jongen werkt echt op mijn zenuwen en ik weet zijn naam niet eens.

'Hoe heet je?' Fuck, het kwam er uit mijn mond voordat ik het zelf doorhad. 'Waarom wil je dat weten? Zodat je dat op kan schrijven in je dagboek met hartjes erbij?' Hij vindt zichzelf zo leuk, helaas voor hem is hij dat niet.

'Nee, dan weet ik wie ik op mijn lijstje van "mensen die ik haat" kan zetten. Als je het niet vertelt dan zet ik er neer: "Lelijke sukkel".'

'Mijn naam is Josh.' Hij zet een stap naar me toe. Ik blijf koppig staan en voel zijn adem in mijn nek. 'Ik weet dat je me wil. Haat en liefde ligt dicht bij elkaar.' fluistert hij. Kippenvel ontstaat op mijn huid bij het voelen van zijn adem tegen mijn huid. 'Ga je me jouw naam nog vertellen of moet ik je Babe blijven noemen?'

Ik snuif. 'Joy is mijn naam.' Ik zet een stap naar achter en draai me om. Ik loop weg zonder nog iets zeggen. Als Josh mijn schouder vastpakt, worstel ik me uit zijn greep. 'Laat me met rust, Sukkel.'

'Nee, ik moet je de rondleiding nog geven.' Ik zucht. Gaat hij dan nooit weg? Hij is net kauwgom onder een schoen. Niemand vindt het leuk en je komt er maar niet vanaf -tenzij je het met een scherp iets weghaalt. Scherp iets, hm, misschien kan ik een mes gebruiken om hem weg te krijgen...

'Als je me mag rondleiden, laat je me daarna met rust?' Hij grijnst.

'Natuurlijk, als je het dan nog wilt tenminste.' Iets aan zijn houding vertelt me dat hij liegt. Hij pakt mijn pols en trekt me mee door de gang. Na een tijdje laat hij me los.

'Dit is dus de jongenskant.' Hij wijst om zich heen. Hij loopt door verschillende gangen met een hoog tempo, waardoor ik de ruimte niet in me op kan nemen. Hij opent een deur en loopt naar binnen. 'En dit is mijn kamer.'

'Josh, je zou me rondleiden.' Ik zucht alweer.

'Dat doe ik ook. Ik laat je mijn kamer zien.' Ik tel in mijn hoofd tot tien. 'Wat doe je?'

'Ik tel tot tien zodat ik je niet heel hard ga slaan. Waarschuwing, ik ben bij tien en ik wil je nog steeds slaan.'

'Iets rustiger mag wel, schatje. Je wil mijn gezicht niet onder het bloed zien. Daarvoor is het te knap.' Ego.

'Ik ben weg hier.' Ik draai me om en loop de deur uit. Potverdikkie, die jongen is irritant. Welke kant moet ik op? Kwamen we van links of recht? Shit, dit heb ik weer.

Ik ben nooit goed geweest met de route bepalen. Toen mijn moeder en ik een keer op vakantie gingen met z'n tweeën, moest ik de route wijzen omdat de TomTom kapot was. We hadden een routebeschrijving uitgeprint, maar verdwaalden alsnog omdat ik dat ding niet kon lezen.

Mijn opa en oma woonden vroeger om de hoek. Mijn ouders lieten me alleen thuis omdat ze allebei ineens moest werken. Ik was bang van een geluid in huis en wilde naar opa en oma. Ik verdwaalde omdat ik de verkeerde kant opliep...

Ik loop naar rechts, in de hoop dat dat de goede kant is. Na vijf minuten lopen kom ik aan het einde van de gang. Shit, verkeerde kant. Ik draai me weer om en loop terug. Nu pas vallen de nummers op de deuren me op. 3.11, 3.10, 3.09. Dat me dit nu pas opvalt. 3.08, 3.07, 3.06. 'Laat me raden, je liep naar rechts in plaats van links.' hoor ik de stem van Josh achter me.

'Nee, ik kreeg een bericht van mijn beste vriendin en die wilde ik beantwoorden.' Hij hoeft niet te weten dat ik wél naar rechts liep. 'Jaja.' mompelt hij en sluit de deur achter zich. 'Ik loop wel mee.' Ik wil tegensputteren, maar hij loopt al weg.

'Kom je nog?' Ik zucht -alweer, ik heb nog nooit zo vaak gezucht op één dag- geïrriteerd en loop dan toch achter hem aan.

'Hier is de kantine, hier ontbijten en dineren we.' zegt Josh als we beneden zijn. De tweede, derde er vierde etage waren eigenlijk vooral kamers voor de leerlingen. Op iedere etage waren tweeëntwintig kamers voor ieder geslacht.

We lopen naar buiten. 'Hier zijn de sportvelden en hallen. In die hal hangen de inschrijvingsformulieren, daar kunnen we zo wel naartoe gaan als je wilt?' Hij kijkt me vragend aan. Ik knik. 'Daar is het voetbalveld en daar het hockeyveld.' Hij wijst naar twee velden voor ons. We lopen naar de hallen. 'In deze hal worden verschillende sporten beoefend. Elke week een andere. Dat is voor de mensen die een andere activiteit hebben gekozen zoals kunst of muziek. In deze hal,' hij wijst naar de hal ernaast. 'wordt basketbal gespeeld en hier traint het cheerleadingteam van onze school. De kleedkamers zijn daar.'