'Ik haat je.'
Misschien haat ik hem. Dan mag ik hem niet, maar ook weer wel. Want ergens heeft hij een plekje veroverd in mijn hart, misschien niet het mooiste plekje. Maar het is een plekje. Dat is het.
•
Joy is niet bang om te schelden en haalt...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Diana, Kylie en Violin hebben bijpassende jurken die lijken op deze. Diana een lichtpaarse, Kylie een babyroze en Violin een lichtgroene.
'Joy! Schiet nou toch eens een keer op! Ik moet je haar nog doen!' Diana duwt me geërgerd de badkamer uit. Mokkend ga ik zitten op een kruk en Diana pakt een krultang om lichte krullen in mijn haar te maken.
Ik heb best wel veel zin in vanavond. Het hele gala-gedoe is misschien wel iets minder, maar het is wel gezellig om met vriendinnen te gaan. De afgelopen weken zijn er een paar jongens geweest die me vroegen om met hen mee te gaan, maar ik heb ze allemaal afgewezen.
Als iedereen klaar is met haar, make-up en kleding aandoen, gaan we naar het feest. We zijn een van de laatste. De grote gymzaal is helemaal versierd met zilveren tinten met rood, groen en goud en er staat een klein podium tegen de muur aan. Op dat podium staan de kroon en tiara voor de koning en koningin van het bal en er is een draaitafel waar en dj achter staat.
Is de hoek staat de tafel met hapjes en drankjes. Mijn favoriete plek van de avond.
Bij de deur ligt een rode loper, die buiten ook al lag. Er staan bloemstukken en lantaarns bij om alles nog mooier te maken.
Mijn vriendinnen gaan aan een sta-tafel staan en praten over hoeveel zin ze hebben in vanavond. Ik strompel achter ze aan.
Na tien minuten valt iedereen stil en kijkt iedereen naar de deur. Vijf jongens lopen naar binnen en trekken alle aandacht op zich. Alsof het een film is, lijkt alles vertraagd te worden en hoor je meisjes giechelen. Mijn ogen worden getrokken door de jongen die in het midden loopt. Ik kan er niks aan doen, maar het gebeurt gewoon.
Allemaal hebben ze een aantrekkelijke lach op hun gezicht. Hun pakken laten hun spieren goed uitkomen. Ulgh, ik haat mezelf. Ik droom weg bij gemaskerde jongens.
'J!' Vio tikt me aan. We hebben afgesproken om elkaar aan te spreken met de eerste letter van de naam, zo blijf je langer anoniem of zo. Ik heb dit niet bedacht, dat deed Diana. Die overenthousiaste springkip. 'Ga je mee wat te drinken halen?' Ik knik en loop met haar mee. Het gaat nogal strompelig, maar het gaat al beter dan eerst. Stomme hakken.
'Weet jij wie die jongens zijn?' Ik schud mijn hoofd.
'Ze hadden maskers op, ik kan er niet doorheen kijken, V.' Ze zucht en rolt met haar ogen.
'Heb je het nog niet door?!' roept ze en ze slaat een hand voor haar hoofd. Ik kijk haar verward aan en schud langzaam mijn hoofd. Wat heb ik gemist? 'Dat waren jongens van het voetbalteam, Sukkel!'
'O,' is het enige wat er uit mijn mond komt. Ik heb net staan kwijlen om iemand uit het voetbalteam. Wat ben ik dom bezig. 'Nee, ik weet niet wie het waren. In ieder geval was het niet Steven, hij ging met zijn vriendin. Het kan iedereen zijn, behalve hem,' mompel ik.
