Ik Haat Je #Netties2017

H. 19. Brutale brugklassers

'Ik sta vrij, sukkel!' roep ik boos naar Josh. Hij speelt voor de zoveelste keer in zijn eentje een teamsport en verliest daardoor de bal. Het andere team scoort. Egoïstische klootzak. De coach fluit en iedereen komt bijeen om de training af te sluiten.

Nadat de coach zijn praatje heeft gedaan, stomp ik Josh aan. 'Kon je niet zien en horen dat ik vrijstond?' Hij grijnst.

'Nee, meisjes zoals jij vallen niet op.' Hij draait zich bruut om en loopt weg.

'Misschien moet je overspelen bij een téamsport,' zeg ik en hij draait zich boos om.

'Wat zei je?' sist hij.

'Je hoorde me wel. Je moet leren overspelen.' Zijn ogen staan woedend. Een zelfvoldane grijns siert mijn lippen als hij een witte vuist krijgt.

'Ik weet hoe ik moet voetballen, Joy. Misschien weet je het nog niet. Maar ik voetbal hier al langer dan jij.' Uitdagend kijkt hij me aan.

'Dat klopt. Maar ik merk er niet echt iets van. Voetbal is een teamsport en jij gaat er in je eentje met de bal vandoor. Om het vervolgens aan de tegenstander te geven.' Nu is het mijn beurt weer om te grijnzen.

'Kom! Omkleden!' roept Coach naar ons. Hij tikt op zijn horloge met een geïrriteerd gezicht en gaat dan verder met zijn werk - wat dat ook mag zijn.

~

Samen met Violin en Kylie loop ik de school in. Mensen kijken ons aan en lachen zacht. Als Kylie en Vio even later stoppen bij hun kluisjes, gaat het gelach door en wijzen er mensen voorzichtig naar me. Fluisteringen gaan door de gang en iets zegt me dat Josh hierachter zit.

Negeren is de beste oplossing, dus loop ik door naar mijn kluisje om mijn boeken erin te stoppen.

Als we met z'n vieren in de aula zitten, komen er een paar meisjes naar ons toe. 'Heb jij echt gekust met Jake?' vraagt één van hen. Mijn ogen worden groot. Hoe kan zij dit weten?

Godverdomme Jake!

'Je wangen worden rood! Je hebt echt gekust met hem. Was hij goed?' durft een ander te vragen. Diana en Kylie kijken geschokt, zij wisten dit niet. Vio kijkt eigenlijk zoals normaal, maar dan met een beetje een medelijdende blik ertussendoor.

Ik negeer de meisjes - die overigens nog brutale brugklassers zijn - en sta boos op. Ik loop boos richting de populaire groep en grijp Jake zijn arm vast om hem weg te trekken bij zijn vrienden.

'Hey Joy,' zegt hij vrolijk.

'Idioot! Waarom heb je gezegd dat we gekust hebben?' sis ik kwaad. 'Ik dacht dat we niks zouden zeggen tegen iemand?'

'Wat? Ik heb helemaal niks gezegd! Is het uitgelekt?' vraagt hij verbaasd. In zijn ogen kan ik zien dat hij niet liegt en dat hij echt van niks wist.

'Oké, jij was het niet. Maar wie dan wel?' zucht ik gefrustreerd. Hij opent zijn mond om iets te zeggen, maar wordt onderbroken door Josh en Caitlynne die bij ons komen staan.

'Gefeliciteerd met jullie relatie,' glimlacht Caitlynne nep.

'Ik wens je alvast succes met je gebroken hart, Joy.' Josh grijnst sluw. Godverdomme. Stomme klootzak. Trutterige slet.

'Jullie waren het!' roep ik kwaad.

'En daar kom je nu achter.' Het trutje glimlacht sluw naar me, voordat ze wegloopt.

'Hoe kom je erbij dat we gekust hebben?' vraagt Jake achterdochtig. Hij weet net zo goed als ik dat Josh dit verzonnen moet hebben.

'Caitlynne hoorde iemand roepen toen ze langs liep.' Josh kijkt mij aan terwijl hij het zegt. Ik schrik van zijn antwoord. Heb ik zó hard geschreeuwd?

'En hoe weet jij dat ze niet liegt? Of dat het niet over iemand anders gaat?' Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. Grijnzend kijkt hij terug.

'Omdat ze het opgenomen heeft,' zegt hij, maar iets aan zijn blik vertelt me dat hij nu ook twijfelt aan Caitlynnes woorden. 'Maar waarom vragen jullie dit als het toch niet waar is?' Zijn twijfelende blik is meteen weg na deze woorden.

'Omdat we willen weten waar deze leugen vandaan komt.' Jake zucht diep. 'We willen niet dat mensen denken dat wij iets hebben gedaan of zo. Want dat is niet zo,' verduidelijkt hij zichzelf. Josh grinnikt zelfvoldaan.

'O, dus jullie hebben helemaal niet gekust?' vraagt hij schijnheilig. Klootzak. 'Ik dacht dat jij het fijn vond om te zoenen met Jake, toch?'

Ik wil hem op dit moment wurgen. Heel erg graag. Of een mes in zijn nek steken. Dat zou ook wel leuk zijn.

'Denk maar wat je wilt. Wij weten wel beter,' glimlach ik, waarna ik wegloop. Ik ga weer bij Kylie, Vio en Diana zitten en ze kijken me alledrie afwachtend aan.

'En, wat zei Jake?'

'Hij heeft deze roddel niet verspreid, maar dat deden Josh en Caitlynne,' mompel ik. En nu wil ik eten. Ik heb honger gekregen van dit gedoe. En natuurlijk omdat eten gewoon geweldig is.

~

Wat moet ik toch? Ik heb met Jake gekust en nu weet de hele school dat. Ik voel me zo klote. Josh en Caitlynne weten niet wat ze allemaal aanrichten. Van buiten lijk ik hard, maar van binnen ben ik één en al gebroken stukjes.

Weet je, het ergste is niet dat de hele school het weet. Het ergste vind ik dat ik de kus fijn vond. Dat ik er een goed gevoel van kreeg. Ik raak helemaal in de war van mezelf. Ik snap mezelf niet meer. Het frustreert me. Op dit moment wil ik niks meer. Behalve in bed liggen met een bak ijs, chips en Netflix. Netflix snap ik tenminste wel.

Josh is gewoon een klootzak. Hij vindt zichzelf zo geweldig en grappig, dat hij anderen pijn doet. Hij is zo dom dat hij het zelf niet eens door heeft. Waarom doet hij zo zoals hij nu doet? Zou er meer achter hem schuilen dan alleen zijn mislukte gezicht? Heeft hij net zoals ik ook een mislukte familie, of een mislukte geschiedenis?

Ik ben nieuwsgierig, maar als ik dit tegen iemand zeg, verklaren ze me voor gek. Net zoals de vertrouwenspersoon op de basisschool deed. En die van de middelbare school. Ik wil niet nog eens voor gek verklaard worden, terwijl ik dat niet ben. Ik ben gewoon een meisje met een gebroken binnenkant.

Een meisje dat meer ziet dan alleen de buitenkant en hoe iemand zich gedraagt. Ik denk na. Over het verleden van iemand. Wat zou hij meegemaakt hebben? Ik denk veel na. Misschien wel teveel. Bij alles wat ik doe, denk ik achteraf na. Heb ik wel de juiste keuze gemaakt? Heb ik het wel goed gedaan? Mijn eigen gedachten slokken me op. Nemen me mee de afgrond in. Het diepe in.

Ik denk teveel na over anderen en mezelf. Ik moet ermee stoppen, maar ik doe het niet. Het is net een drug. Als ik nadenk, vergeet ik alle andere dingen. Ik focus me alleen op datgene. Ik krijg rust. Maar soms niet. Soms maak ik mezelf gek met alle dingen.

Misschien denkt Josh net zoveel na als ik. Misschien zijn we hetzelfde. Ook al willen we dat allebei niet, we lijken waarschijnlijk meer op elkaar dan we denken en willen. Als ik zijn verleden nou gewoon kon lezen in zijn ogen. Maar dat lukt niet. Als hij zijn pijnlijke momenten nou gewoon vertelde, in plaats van ze te wreken op anderen, dan zou hij een stuk aardiger zijn.

Maar weet je, ik denk dat hij het doet om niet laf over te komen. Hij wil niet dat anderen hem als een zwak persoon zien. Net zoals ik dat heb. Ik doe ook alles om mezelf sterk over te laten komen. Ik doe dingen die ik eigenlijk niet zou doen als ik helemaal mezelf was. Ook al weet ik dat het niet goed is. Ik doe het toch.

Als ik alleen ben, ben ik eigenlijk een heel gevoelig persoon. Ik ben niet zo hard als ik laat zien aan de meesten. Zou dat bij Josh ook zo zijn? Bij Jake wel. Hij heeft het me zelf laten zien. Als we samen zijn, zonder iemand erbij, is hij een geweldig persoon. Maar met Josh of iemand anders erbij, is hij een persoon die je liever niet tegenkomt. Zou dat bij Josh ook zo zijn? Heeft hij ook een verleden met klotemomenten?

Hij zou zich anders moeten gedragen tegen iedereen die hij slecht behandeld. Maar wie ben ik om dat te zeggen, ik doe het zelf ook. Alleen dan op een iets andere manier. Hij is gemener.

Misschien heeft Josh ook een verleden met pijnlijke dingen. Zit hij vol met wijze lessen, net zoals ik. Misschien, heel misschien, gedraagt hij zich daarom zo. Gewoon als zelfverdediging. Net zoals ik dat doe.