Let the party begin!
Caitlynne stormt woedend dichterbij en prikt nog net niet mijn ogen uit mijn hoofd met haar tijgerklauwen met nepnagels van een meter lang.
'Kreng. Ga weg van onze plek. Ga terug naar waar je thuishoort, de tafel daar.' Ze wijst naar de tafel achter haar, zonder zichzelf om te draaien. 'Of beter nog, ga naar de vuilnisbelt.'
'Ga jij dan terug naar de Barbiefabriek?' Ze snuift boos. Is dit kind een boze stier of zo, ze snuift zo vaak.
'Liever een Barbie dan vuilnis.'
'Liever vuilnis dan een sletterige pop.'
'Wat is hier aan de hand? Waarom zitten deze mensen op ónze plaats?' Josh komt bij ons staan.
'Ulgh, daar heb je hem ook weer,' mompel ik. 'Smurf, rot op. Neem dat hele 'populaire' clubje van je mee en ga weg. Wij zitten er nu. Doei.' Na deze woorden ga ik weer zitten zoals ik eerst zat. Als ik merk dat de boze menigte sukkels nog steeds gaten in mijn rug aan het boren is met hun blik, draai ik me om.
'Joy, je moet nu écht ophouden. We hebben regels hier. En één daarvan is dat je niet aan deze tafel mag gaan zitten tenzij je populair bent,' zegt Josh geërgerd. Ik grijns.
'Zal ik je eens een leuk verhaal vertellen? Nee? Dan heb je pech, ik doe het toch. Ik hou er niet van om me aan de regels te houden. En al helemaal niet die "regels" van jullie.' Mijn stem is kalm, met een sluwe ondertoon. 'En dan nog iets, jullie zijn achterbakse sukkels! Jullie denken dat jullie beter zijn dan de rest, maar weet je, dat zijn jullie niet! Jullie doen alsof jullie de koninklijke familie zijn, maar in werkelijkheid zijn jullie een stelletje klootzakken. Hebben jullie er ooit aan gedacht dat jullie al deze mensen,' Ik wijs om me heen, naar iedereen die toe staat te kijken hoe ik tekeer ga tegen deze sukkels, 'discrimineren, omdat ze zogenaamd minder knap, cool, of dom zijn!'
Ze maken me woedend, meer dan dat zelfs. 'Dat zijn allemaal stomme redenen want het is juist goed om slim te zijn. Om jezelf te zijn. En ik weet zeker dat jullie,' Ik wijs naar Caitlynnes schoothondjes, 'Caitlynne niet mogen.' De trutjes happen geschokt naar adem.
'Jij bent in werkelijkheid een lafaard, jij een wiskundenerd, jij een lelijke slet.' Ik wijs eerst Dylan aan, dan een jongen met blond haar en een bril op zijn neus. Dan wijs ik naar Caitlynne.
'Hou op, Joy, je bent de enige die dit vindt.' Ik negeer haar opmerking en ga verder met mijn toespraak.
'En als laatste, Josh, jij bent gewoon een sukkel. Je denkt dat je de beste bent, je gebruikt meisjes voor je eigen plezier en je denkt dat je een god bent. Maar raad eens, dat ben je niet. Je bent gewoon een arrogante kwal,' zeg ik luchtig. Ik wil eigenlijk iedereen uitschelden, maar dan moet ik ook Jake uitschelden. En op één of andere manier kan ik dat niet over mijn hart verkrijgen. Ik weet niet waarom, maar ik kan geen lelijk woord aan hem vuil maken.
De hele kantine kijkt naar ons, zelfs de lunchdames. De meesten met een geschokte blik, een paar anderen met een trotste glimlach.
'Precies!' roept een jongen. Hij staat op en komt naast me staan. 'Jullie terroriseren de hele school omdat jullie je dan beter voelen. We zijn het spuugzat.' Een paar anderen komen naast ons staan.
'Ja! Ik ben het zat om jullie scheikunde huiswerk te doen!'
'Ik wil niet meer degene zijn die gepest word!' Eén voor één komen er mensen naast me staan.
'Zie je?' glimlach ik naar Caitlynne, die net nog zei dat ik de enige was die dit vond. 'Bijna de hele school vindt jullie sukkels. Dus het wordt tijd dat jullie eens normaal gaan doen.'
JE LEEST
Ik Haat Je #Netties2017
Teen Fiction'Ik haat je.' Misschien haat ik hem. Dan mag ik hem niet, maar ook weer wel. Want ergens heeft hij een plekje veroverd in mijn hart, misschien niet het mooiste plekje. Maar het is een plekje. Dat is het. • Joy is niet bang om te schelden en haalt...