Ik Haat Je #Netties2017

Epiloog

Vandaag ga ik naar Amerika. Vandaag is het begin van de Hel.

'Ik ga je missen.' Kylie slaat haar armen om me heen en ik voel haar schouders schokken. Als ze me loslaat, lopen de tranen over haar wangen.

'We bellen elke dag.' Diana en ik knuffelen en nemen afscheid van elkaar. Dan komt Jake naar me toe.

'Hoe moet ik in godsnaam een heel jaar zonder je overleven?' mompelt hij. Ik glimlach treurig naar hem en druk een kus op zijn lippen. Het maakt me niet uit dat iedereen in de hal ons kan zien. Dit is de laatste keer dat ik hem kan zoenen dit jaar en daar wil ik gebruik van maken. Ik vergeet even alles. Dat ik weg ga, dat mijn ouders staan te kijken, dat ik mijn vrienden moet missen.

We laten elkaar los en geven nog een knuffel.

'Ik ga je elke dag laten weten welke random shit ik nu weer heb meegemaakt. Goed?' Ik glimlach naar mijn beste vriendin en knik.

'Goed.' Ik geef haar ook een knuffel en dan beginnen de tranen te stromen. Weggetrokken worden van je vrienden is erg. Bij je vriendje ook, maar bij je beste vriendin weggehaald worden, is het verschrikkelijkst. Jake, Diana en Kylie komen bij de knuffel en zo blijven we een paar minuten staan.

Een warm gevoel overspoelt me. Mijn vrienden zijn er voor me, zelfs als ik niet bij hen ben. 'Ik houd zoveel van jullie.'

'Joy, we moeten nu echt gaan.' Ik zucht, glimlach treurig naar mijn vrienden en pak dan mij koffer om mee te lopen met mijn ouders naar de incheckbalie. Zodra we incheckt zijn, draai ik me nog een keer om. Kylie en Diana kijken met tranen in hun ogen naar me, Vio staat huilend tegen Jake aan terwijl hij verdrietig naar me kijkt.

Ik zwaai naar ze en loop dan met mijn ouders mee, uit het zicht van mijn vrienden.

Dit was de epiloog... Ik haatte het zo om dit te schrijven. Ik vind het echt niet leuk dat het zo moet eindigen, maar ik wil me aan mijn eigen afspraken houden, dus moet het zo. Wat ben ik toch weer koppig.

Je kunt nog vragen stellen in het vorige hoofdstuk voor de Q&A, totdat die online staat. Dus heb je nog een belangrijke vraag, of een rare, stel hem dan gewoon! Het maakt niet uit welke vraag het is, het mag alles zijn. Echt alles.