Iemand schraapt zijn keel en ik kijk op. 'Moest jij ook even weg daar?' Mijn danspartner van net komt naast me zitten, maar kijkt me niet aan.
'Ja.' Ik kijk weer recht voor me uit. 'Sorry dat ik op je voet ging staan. Dat was niet de bedoeling.' Een kleine, ongemakkelijke glimlach ontstaat op mijn gezicht.
'Maakt niet uit. Kan gebeuren. Je wilt helemaal geen koningin zijn, hè?' Hij kijkt naar me en ik schud mijn hoofd.
'En jij geen koning?' gok ik. Hij schudt ook zijn hoofd.
'Nee, al moet ik zeggen dat de persoon waarmee ik gekoppeld ben, niet zo verschrikkelijk is als ik had verwacht.' Ik lach kort en kijk hem aan. De vorm van zijn lippen komt me bekend voor, alsof ik het al vaker heb gezien. Logisch, Joy, hij zit in het team waar jij ook in zit, tuurlijk heb je die lippen al eens gezien. 'Waarom zit jij buiten?' vraagt hij.
Ik haal mijn schouders op en denk kort na. 'Nadenken.' Hij knikt begrijpend.
'Ik ook. Dat masker staat je goed, net als die jurk.' Dit masker brengt geluk, want het verbergt mijn rode wangen. 'Ik weet dat je nu bloost.' Mijn hoofd schiet zijn kant op.
'Ik weet ook dat je jurken haat en je niet kan lopen op hakken.' Is hij een stalker of zo?
'Hoe weet je dit?'
'Ik heb het gezien en je hebt het me verteld.'
'Hoe weet je wie ik ben?'
'Dat is duidelijk.' Na deze woorden staat hij op en verdwijnt hij door de deur. Ik wil hem nog naroepen om te zeggen dat ik zijn naam nu ook wil weten, maar hij is weg.
Wat is er zojuist gebeurd?
~
Maandagochtend. Fijn. Weer school. Leuk. Sorry, op maandag is het enige waar ik aan kan denken sarcasme. Vio is ziek, dus die komt haar bed niet meer uit voor de rest van de dag. Diana heeft het eerste uur geen les. En Kylie heeft zich weer eens verslapen. Nu loop ik alleen door de gangen.
Maandag, check. Chagrijnig humeur, check.
De brugklassers hebben het over het gala van vrijdagavond. 'Weet jij wie de koning en koningin waren? Sommigen zeggen dat hij hier niet eens op school zit!' Een meisje is blijkbaar heel enthousiast omdat er twee mensen waren die zich één avond koning en koningin mochten noemen. Leuk.
'Ik heb geen idee wie het waren, maar ze hadden echt vet veel geluk! Ik ben zo jaloers op het meisje. Ze mocht dansen met hém! Had je de spieren gezien van die jongen? Enorm!' Overdrijven is ook een kunst, meisje.
Een derde meisje komt bij ze staan. 'Ja! Echt om van te dromen!' Kots, kots, kots. 'Ik vind het wel heel erg grappig dat Caitlynne geen koningin is geworden. Iemand zei dat zij elk jaar wordt gekozen, maar dit jaar is ze verslagen!'
Kijk, aan dit nieuws heb ik wat. Dit is tenminste leuk om te horen.
'Ik heb van iemand gehoord dat de mysterieuze jongen in het voetbalteam zit. Maar niemand weet wíe hij is. Dat is toch raar?!'
Dramaqueens...
Ik ga weg bij mijn kluisje en kan de meisjes niet meer horen. Als ik aankom in de aula, is iedereen aan het praten. Langs mij lopen twee derdejaars. 'Zullen we haar helpen met zoeken? Ik wil echt heel graag weten wie de mysterieuze personen waren.' Ulgh, nog meer van die mensen.
Snel loop ik verder. Als er nu al een heel plan wordt opgezet om de mysterieuze mensen te vinden, hoe erg zou de chaos dan zijn over een paar dagen? Waarschijnlijk zijn er dan mensen die op het idee zijn gekomen om gezocht-posters te maken en die hebben opgehangen op elke lege centimeter in de school.
JE LEEST
Ik Haat Je #Netties2017
Teen Fiction'Ik haat je.' Misschien haat ik hem. Dan mag ik hem niet, maar ook weer wel. Want ergens heeft hij een plekje veroverd in mijn hart, misschien niet het mooiste plekje. Maar het is een plekje. Dat is het. • Joy is niet bang om te schelden en haalt...