Ik Haat Je #Netties2017

H. 10. "Twee-lepels-theorie" en een naakt meisje

'Ik begrijp het. Je schaamt je. Ik zal niets vertellen over vandaag.' Ik dacht echt dat hij anders was, maar dat is dus niet. Hij schaamt zich ook als hij aardig doet door een meisje te helpen. Hij is net zo'n klootzak als Josh.

'Nee, nee. Dat is het niet. Ik-' schiet hij in de verdediging. 'Jawel, Jake. Dat is het wel. Het is niet erg, ik schaam me ook wel eens.' Hij wil nog wat zeggen, maar bedenkt zich en sluit zijn mond. Ik sta een beetje teleurgesteld op.

Een soort gerommel onderbreekt ons ongemakkelijke gesprek. 'Dat is Josh, verstop je.' Jake kijkt paniekerig om zich heen. Snel ren ik naar de dichtstbijzijnde deur, de slaapkamer. Ik ga tegen de deur aanstaan met mijn oor zodat ik het gesprek af kan luisteren. Heeft Josh een sleutel van deze kamer?

'Gast! Waarom reageerde je niet op de berichten die ik stuurde?' De stem van Josh klinkt een beetje geïrriteerd. 'Ik heb mijn geluid uitstaan.'

'Waarom staat er een bak ijs op tafel?' Ik vermoed dat Josh nu verward kijkt naar de halfvolle bak. 'Ik had zin in ijs.' Jake zegt het met een toon die ervoor zorgt dat het heel logisch klinkt. 'Met twee lepels?'

'Ja, dan kan ik de ene lepel in mijn mond doen en de ander volscheppen met ijs. En dan wissel ik om. Snap je?' Ik hoor een paar seconden niks en ik vermoed dat Josh zijn hoofd schudt. 'Nou kijk, lepel één schep ik als eerst vol met ijs. Die stop ik in mijn mond terwijl ik lepel twee volschep met ijs. Dan doe ik lepel twee in mijn mond terwijl ik lepel één in de bak duw. Het is de "twee-lepels-theorie". Snap je?' Weer hoor ik niks. Ik denk dat Josh een verward gezicht trekt.

'Waarom liggen er een broek en een shirt op de grond, van een meisje?' Mijn ogen worden spontaan groot. Als hij weet dat die van mij zijn, zit ik echt in de problemen -en Jake ook. Het blijft een tijdje stil en zenuwen borrelen op in mijn buik. Hoe gaat Jake zich hieruit redden?

'Die zijn van het meisje waarmee ik laatst het bed heb gedeeld.' Jake laat het heel simpel overkomen en dat doet ergens best pijn, alsof hij er geen moeite mee heeft om het bed in te duiken met iemand die hij niet of nauwelijks kent.

'En waarom ligt het hier dan nog?'

'Ik vond het op mijn kamer in een hoekje bij mijn kleren.' Weer is het een tijdje stil. 'En waarom heeft dat meisje haar kleren niet meegenomen?' Het lijkt wel een kruisverhoor. Kan Josh niet even ophouden met het stellen van irritante vragen?

'Ik heb haar naar haar kamer gestuurd nadat we klaar waren. Waarschijnlijk heeft dat kind mijn shirt meegenomen want ik ben een shirt kwijt. Of ze is naakt gegaan.' Dit klinkt best wel grappig en ik moet moeite doen om mijn lach in te houden. Welk dom kind loopt naakt door een gebouw met oversekste pubers die het super grappig zouden vinden om een naakt meisje te zien dat net gebruikt is door een andere oversekste puber? Deze gedachten zorgen ervoor dat ik zacht lach. Ik hoop dat Josh het niet hoort.

'Wat was dat?' Kut. Hij heeft me gehoord. 'Wat was wat?' Ik hoor voetstappen richting mijn kant komen en zoek vlug een verstopplaats. Ik duik onder het bed en het is maar goed dat deze kamer niet helemáál bezaaid is met vieze kleding, want anders had ik mijn adem in moeten houden of had ik de halve bak ijs weer uitgekotst. Helaas ligt er wel een stinkende sok voor mijn neus.

'Ik hoorde iets vanuit je kamer.' Ik kijk snel om me heen op zoek naar iets dat ervoor zorgt dat ik volledig uit het zicht ben. Ik gris een paar kledingstukken en gooi die over mijn blanke benen, die het meest opvallen in het donker onder het bed. Mijn haren laat ik voor mijn gezicht vallen.