Ik Haat Je #Netties2017

H. 43. Eczeem

Geschreeuw. Geschreeuw. En nog eens geschreeuw. Ik kan verstaan wat ze zeggen en ik vind het niet leuk.

'Godverdomme, Josh. Denk toch een niet alleen aan jezelf! Je weet hoe ik denk over verliefdheid en al die klotezooi. Ik heb gezegd dat ik nooit van iemand kan houden en nu dat zo is, lach jij me uit. Ik heb bewezen dat ik het kan, van iemand houden. Nu jij nog!' Jake klinkt woedend. Zo boos dat het lijkt alsof hij een ander persoon is.

'Snap je het dan niet?!' schreeuwt Josh nu. De rest van het gesprek komt niet keer bij me binnen. Door mij heeft Jake ruzie met zijn beste vriend. Ik wil niet dat ze ruzie hebben. Ik moet er niet aan denken om Vio te verliezen, is dat voor jongens anders?

'En nu houd je op met praten over mijn vriendin! Ze is geen hoer die zomaar het bed in duikt met iedereen! Dat jij een mannelijke hoer bent, is je eigen probleem. Maar ga anderen geen hoer noemen als ze met niemand het bed in duikt als zij het niet wil!' Godverdomme, Josh heeft me een hoer genoemd. 'Ga lekker naar Caitlynne toe en doe met haar wat je wilt. Zij heeft haar benen altijd open voor jou, zie je dat niet? Maar laat Joy hierbuiten. Zij doet niks verkeerd!'

Ik vind het lief dat hij het zo voor me opneemt tegenover zijn beste vriend. Maar ik voel me schuldig. Als ik er niet was, hadden zij nu geen ruzie gehad.

'Je bent een mietje geworden sinds dat Joy hier is. Waar is die vriend van me? Die vriend die drinkt wanneer hij zin heeft, die ieder meisje zoent wanneer hij wil en waarmee ik kon lachen om kutgrappen? De vriend waar de hele school tegenop keek. Die gast ben jij niet meer. Dat klotewijf heeft je veranderd.' Niet veel later hoor ik een deur dichtklappen, gevolgd door nog twee deuren. Een hijgende Jake staat in de kamer.

'Het spijt me,' piep ik. Ik wil niet dat hij zijn vriend verliest door mij.

'Het geeft niet. Het is mijn eigen schuld. Jij hebt hier niets mee te maken.' Ik schud mijn hoofd.

'Nee, ik heb gehoord wat jullie zeiden. Josh heeft ergens wel gelijk. Ik heb je veranderd en daardoor is hij nu zijn beste vriend kwijt. Ik-. Kun je weer dezelfde Jake worden, maar dan zonder de meisjesverslinder? Ik vind je toch wel leuk, om mij hoef je je geen zorgen te maken.' Hij haalt zuchtend zijn schouders op en laat zijn hand door zijn haar glijden.

'Goed. Maar ik ga nu niet naar hem toe, hij is waarschijnlijk zijn woede weg aan het slaan of heeft Caitlynne opgezocht.' Ik ga voor hem staan en sla mijn armen om hem heen.

'Ik wil niet dat je je beste vriend kwijt raakt,' fluister ik. 'Je kan niet zonder beste vriend. Anders zit je alleen met een vriendin opgescheept. Dat is toch ook niet altijd leuk. Want als ik weet dat ik niet zwanger ben, ben ik niet de gezelligste door alle rode vloeistoffen die uit uit mijn lichaam komen.' Hij lacht kort en tilt mijn hoofd op.

'Ik hou zoveel van je, Joy. Hoe heb ik jou ooit kunnen pesten?' mompelt hij in zichzelf. Ik duw me meteen van hem af.

'Niet zo denken. Ik heb je daarvoor al geslagen, dus nu vergeten we het gewoon.' Hij knikt en trekt me weer tegen zich aan. Zijn hoofd rust op het mijne en hij laat een tevreden zuchtje horen.

Helemaal gekalmeerd kijk ik naar zijn bruine ogen. Ze staan gelukkig en blij. Een warm gevoel kruipt door mijn lichaam en ik bijt op mijn lip om mijn glimlach niet zó groot te laten worden. 'Niet bijten op je lip,' dwingt hij me. Ik doe wat hij zegt en langzaam kruipt een grote glimlach op mijn gezicht. 'Wat is er?' Hij lijkt verward te zijn.

'Je lichaam is lekker warm. En je hebt mooie ogen,' mompel ik met rode wangen. Ik heb het altijd al lastig gevonden om complimenten te geven, èn te krijgen.

'Dank je wel.' Hij strijkt teder een pluk haar achter mijn oor en drukt een kus op mijn lippen. 'We moeten nog wel afmaken waar we straks waren gebleven.'