Ik Haat Je #Netties2017

H. 12. Drie... Twee... Eén... Rennen!

'Welke film wil je kijken?' Afwezig haal ik mijn schouders op. 'Hé, wat is er met je? Je doet zo raar sinds gisteren. Weet je zeker dat er niks is gebeurd bij Jake?'

'Ja, misschien ligt het aan de stinkende sok die voor mijn neus lag. Maar verder is er niks raars gebeurd.' Violin kijkt me vragend aan alsof ze wil zeggen "Welke fucking sok?". In het kort leg ik haar alles uit over Josh, het bed en de sok. Ondertussen zoekt ze een film uit.

~

'Ik ga weer naar mijn eigen kamer. Tot morgen!' Violin staat op en vertrekt. Ik besluit om weer naar het geheime plekje te gaan. Ik pak een tas die groot genoeg is voor mijn notitieboekje en een pen en ga dan naar buiten.

'O, Hey.' Jake gaat langs me lopen. 'Sorry van Josh. Ik wist niet dat hij dit aan de hele school zou gaan vertellen.' verontschuldigt hij zich.

'Het geeft niets. Jij kan er ook niks aan doen. Maar als je het niet erg vindt, ik wil graag even alleen zijn.' Hij knikt, zwaait en loopt dan weg.

Ik loop verder naar het geheime plekje en ga zitten op het oude bankje. Ik pak mijn schriftje en de pen en begin te schrijven.

Meestal zie je in films en boeken dat de badboys veranderen voor dat ene speciale meisje. Eerst gedragen ze zich als een klootzak. Later worden ze aardig. Ik vraag me af of dat bij Josh ook gaat gebeuren. Hij is zo'n klootzak tegen mij, tegen iedereen eigenlijk. Ik hoop dat hij dat speciale meisje snel vindt, want dit is voor niemand leuk.

Jake, wat is hij een sukkel. Als hij alleen is, is hij aardig, maar als Josh erbij is, gedraagt hij zich net zo erg als zijn beste vriend. Gister was hij zó lief, maar vandaag op school negeerde hij me. Hij verwart me. Is hij ook zo'n typische badboy als Josh, of is hij een aardige jongen?

Mijn levensverhaal past goed in een cliché badboyboek. De badboys, de bitchy types. Ik haat het. Josh is een klootzak. Ik haat hem. Van mij mag hij verdwijnen. En als ik mocht kiezen, zou Jake met hem meegaan. Hem haat ik ook. Nog nooit heeft een jongen me kunnen verwarren, en hij doet het binnen twee weken.

Ik haat cliché boeken. Iedereen droomt ervan in eentje te leven, maar ik wil niks liever dan een normaal leven. Een leven zonder al die drama. Zonder die stomme badboys of bitchy types die jaloers zijn omdat jij zogenaamd hun 'vriendje' hebt ingepikt. Terwijl jij die stomme klootzakken nooit wil zien, zijn ze toch ineens je 'vriendje'. Wat een onzin. Caitlynne is zo'n typisch bitchy type.

Op dit moment haat ik eigenlijk alles en iedereen. Ik wil gewoon een normaal leven, liefde van mijn ouders. Ik wil verdomme liefde krijgen. Mijn familie ziet me niet staan, mijn ouders hebben bijna geen tijd voor me en denken meer aan andere dingen dan hun enige kind. Hun verdomde kind. Ik dacht vroeger altijd dat ik het perfecte leventje had. Maar dat was voordat ik naar de kleuterschool moest. Toen veranderde alles. Nu is het een ramp.

Ik ben een normaal meisje met een passie voor schrijven, lezen en voetbal. Maar ik ben eigenlijk gebroken. Een gebroken meisje dat niet tevreden is met het leven dat ze heeft. Als mijn ouders dit zouden weten, zouden ze me een ondankbaar kind vinden.

Ik word nog een keer depressief, man. Ik moet echt ophouden met deze shit en blij zijn met mezelf en het leven wat ik leid! Ik heb een super beste vriendin. Zij vrolijkt me altijd op. Denk aan haar en je wordt al vrolijk.

Ik ben gewoon een verward meisje dat zich staande probeert te houden in deze wereld door sterk te zijn van de buitenkant.