Portakal Kokulu Kız !!! Kitap Oldu !!!

Bölüm - 41 -

selamun aleykum arkadaşlar

geçmiş olsun dileklerinizin her birini okudum ama cevap yazacak fırsatım olmadı. hepinize teşekkür ediyorum. henüz tam olarak iyileşemedim bunun yanında başka işlerim de çıkınca yoğun bir hafta geçirdim. yine de söz verdiğim üzere bugün oturdum elimden geldiğince bölüm yazmaya çalıştım. umarım keyifle okuyacağınız bir bölüm olmuştur..

selam ve dua ile kalın inşaallah...

**

       

Defne kadife örtüsüne bürünmüş gökyüzünde altından bir top gibi parlayan aya ve boğaza cesurca yansıyan ışıltılarına baktı. Bir yandan kocasının sıcak bedenine doğru biraz daha sokulup aşağı sarkmaya başlayan battaniyeyi üzerine çekti sıkıca. Yeni aldıkları bu geniş salıncak oynadıkça garip bir melodi ile gıcırdıyordu. Bu da ayrıca hoşuna gidiyordu genç kadının.

Telefonda maillerini kontrol eden kocasının sessiz varlığında aklında son altı ayının muhasebesini yapmaya başladı. Kocası ile koca bir ramazanı beraber geçirmiş, sonrasında ramazan bayramını Rize'de geçirmişlerdi. Bu eğlenceli ve mistik bir deneyim olmuştu genç kadın için. Kurban bayramında ise İstanbul'da kalıp bir yardım kuruluşu ile et dağıtmışlardı. Murat bunu kurban bayramının ruhunu anlamak için her sene yaptığını söylüyordu. Ama Defne bir daha o kadar acı ve sefaleti görmeyi kaldırabilir miydi, bilemiyordu. Günlerce yemek yiyememiş ve huzursuzca dolanmıştı evin içinde.

Tam altı ay olmuştu Rize'deki düğünden bu yana. Defne gündüzleri okula gidiyordu. Birkaç ay önce Barış'ı da yanlarına alıp İstanbul'daki bir rehabilitasyon merkezinde tedavisine başlamışlardı. Barış'ın gelişi ile aynı binadaki daha büyük bir daireye taşınmışlardı. Evin içini Defne dizayn etmiş ve kocasının zevkini bildiği için daha sade, sakin bir tarz ile genç, dinamik ve şıklığı harmanlamış ikisinin de huzur bulduğu yeni yuvaları ortaya çıkmıştı.

Barış ve bakıcısı için iki oda ayırmışlardı. Barış son altı yılda yaşamadığı kadar hızlı bir gelişim göstermişti. Algıları açılmış, kekemeliği belirgin bir şekilde azalmıştı. Tabi bunda sağlık merkezinin dışında kalan zamanlarda evde de Murat'ın ya da Defne'nin kendisine sevgi ve ilgi ile davranıyor olması etkili olmuş olabilirdi. Melda Sultan sırf Avrupa'da tedavi ettiriyorum dedirtmek için yurt dışına götürüyordu oğlunu şüphesiz. Ve çocuğu sağlık merkezine bırakıp kendisi gezmek ve alış veriş gibi zevkleri ile oyalanıyordu. Bundan daha fazlası beklenemezdi zaten Melda sultan için. Onun ilgisi elbiselere ve erkeklereydi daha çok.

Ama Murat bir baba gibi ilgilenmişti Barış'la ve öyle sahiplenmişti yaralı çocuğu. Her gece yanına gidip konuşmuş, uykuya dalması için Barış'a Kuran okumuştu. Defne eskiden masal okurdu kardeşine ama Kuran'ı dinlediği zamanlardaki gibi huzurlu ve sakin olmazdı. Mutlu olurdu o zamanlar da ama şimdi Murat'ın kendisi ile ilgileneceği dakikaları sabırsızlıkla bekliyordu Barış. Hiç anlamsa da Kuran-ı Kerim'i dinlemekten hoşnut oluyordu. Bu da Defne'nin İslam'ı ve en çok da Kuran'da ne anlatıldığını merak etmesine sebep oluyordu. Nasıl bu kadar güzel bir tınısı vardı? Huzur veren, şifa dağıtan bir melodisi, anlamasan da ruhuna dokunan bir aşinalığı vardı her harfin. Bu konuyu kocasına açtığında Murat Defne'ye küçük bir meal kitabı hediye etmişti. Defne bulduğu her fırsatta bu meali okuyor hoşuna giden ayetlerin altını çiziyordu ama bir süre sonra kendi kendine okumak yetmez olmuştu genç kadına. Tabi kocası buna da çözüm bulmuştu hemen. Karısını güvenilir bir kursa tefsir dersleri alması ve Kuran okumayı öğrenmesi için kaydettirmişti. Ama bunu yapmadan önce okulu ile beraber bunu götürmek istediğine emin olmak için belki elli bin defa kararını sorgulamıştı kadının. Çünkü karısını bir şeylere zorlamak ya da zorda bırakıp da dinden soğutmak istemiyordu genç adam. Genç kadının içinde yeşeren duyguları hissetmiş ve bu narin ve kırılgan hevesini yormadan, genç kadını bezdirmeden o ışığa yönlendirmenin çabasına girmişti genç adam. Ve bunda da daha çok başarılı oluyordu gün geçtikçe. Kursta tanıştığı kızlar da yardımcı oluyordu aklına takılan konularda Defne'ye.