Pierres Noires (Black Stones) 2 √

Chapter 40: Unexpected Guests

A/N: Play the song in the multimedia habang nagbabasa. Enjoy the update!

VILHELM

"Good that you're here now, Eryx."

Hindi ko na nga nagamit ang susi ng pad ko dahil bigla na lang bumukas ang pinto, revealing a smiling goddess Ate ER.

"Oh? Nakauwi ka na agad?" Ang alam ko ay si Harold ang kasama nito kanina. Baka naman may namumuo na?

"Thirty minutes ago. Come in, I have a surprise for you." Hinila na nya ako papasok. Napatigil lang ako nang makita ang dalawang teenagers na nakaupo sa may couch. Sobrang familiar ang isa samantalang ngayon ko pa lang nakita ang ikalawa. Mukhang siyang JaPinay. Naalala ko tuloy si Yoshiro dahil JaPinoy naman ito.

"Eryn! I missed you, baby girl." Agad kong sinalubong ng yakap ang bunso naming kapatid. Iniangat ko siya at inikot-ikot.

"I missed you too, kuya but put me down! Nakakahilo ang ginagawa mo." Her laughter is music to my ears.

"Wala ka kasing pasabi na uuwi ka. Akala ko ay tuluyan ka nang nalunod sa pagfafangirl mo sa One Direction na 'yan." Sobrang 1D fanatic kasi 'tong si bunso. Kahit gusto kong mapangiwi sa music preference nya ay hinayaan ko na lang. Kung saan siya masaya ay suportahan ko dapat.

"Hindi na surprise kapag nagsabi ako, 'di ba? Hey bro, I would you to meet my new found friend Hagan Jane Akko." Pagpapakilala ng kapatid ko sa babaing kasama nya. Tumayo ito at nag-bow sa'kin.

"Akko? Are you a Japanese?" Tanong ko habang nakikipag-hand shake sa kanya.

"Hai. Nice to meet you, Vilhelm. May pagkamakulit pala ang kapatid mo at isinama ako sa inyo. Dapat kasi ay sa bahay na ang diretso ko galing airport."

"What?" Nagugulat na napabaling ako ng tingin kay Eryn. She gave me a peace sign. "Ibig sabihin, sa airport lang kayo nagkakilala?"

"Yes, kuya! Wala lang, ang cool nya kasi tapos marunong din siyang mag-gitara like you and me." Ibang klase talaga 'tong kapatid ko.

"E, teka. Hindi ka ba hahanapin sa inyo? Quarter to nine na."

"Papasundo na lang ulit ako sa driver namin. Naghabilin naman ako sa kanya kanina. Besides, fifteen-minute drive lang naman mula sa inyo hanggang sa'min."

"Snack muna kayo." Ibinaba ni Ate ER ang bitbit na tray na may juice at cake sa center table.

"Mamaya na, Ate. Jamming muna kami nina Kuya at Hagan. Papakitaan ko lang ng guitar skills ko." Natawa tuloy kaming pareho ni Ate ER dahil sa sinabi nya.

"Can I join too? Para naman hindi masayang ang pagtuturo ni Yoshiro sa'kin na maggitara." Saka ko lang napansin na may dalawang guitar cases pala sa may tabi nya.

"Yoshiro? As in Yoshiro Akiyama ng Black Stones?" Tanong ko sa kanya.

"Hai. He's my osananajimi. I mean bestfriend."

"Kasama namin sila kanina. Foundation Day kasi ng ARV-U. What a small world."

"'Wag mo munang sasabihin na nasa Pilipinas na ako, ha? I want to surprise him."

"Sure! Siguradong matutuwa si Yoshiro. Nakukwento ka kasi nya sa'min although hindi nya nanabanggit ang name mo pero sabi nya ay namimiss na raw nya ang osananajimi nya."

"Simulan nyo na ang acoustic session para hindi gabihin si Hagan sa pag-uwi. Kuhanan ko kayo ng vid." Untag sa'min ni Ate ER habang inaayos ang video cam.

"Yehey! Let's start!" Excited na inilabas ni Eryn ang gitara nya pati na rin si Hagan.

"So, I guess I'm using the beatbox?" agad kong kinuha ang beatbox sa may tabi ng side table sa may living room.

"Yes, Kuya. And we we're going to sing Closer by The Chainsmokers. Is it okay with you?"

"Okay na okay. Akala ko ay One Direction ang isasuggest mo, e hindi ko kabisado mga kanta nila." Pang-aalaska ko kay Eryn.

"Kuya naman, e!"

"Biro lang." Sinimulan ko na ang first part ng kanta. Sila naman ni Hagan ang naggigitara.

Hey, I was doing just fine before I met you
I drink too much and that's an issue
But I'm OK
Hey, you tell your friends it was nice to meet them
But I hope I never see them
Again

I know it breaks your heart
Moved to the city in a broke-down car
And four years, no calls
Now you're looking pretty in a hotel bar
And I, I, I, I, I can't stop
No, I, I, I, I, I can't stop

Duet na kami ni Eryn sa chorus part. Manang-mana talaga sa'kin si bunso dahil bukod sa paggigitara ay marunong din siyang kumanta.

So, baby, pull me closer
In the back seat of your Rover
That I know you can't afford
Bite that tattoo on your shoulder
Pull the sheets right off the corner
Of that mattress that you stole
From your roommate back in Boulder
We ain't ever getting older

We ain't ever getting older
We ain't ever getting older

Si Eryn naman ang sumunod na nag-solo. Nag-thumbs up naman sa'min si Ate ER habang kinukuhanan kami ng video.

You look as good as the day I met you
I forget just why I left you,
I was insane
Stay and play that Blink-182 song
That we beat to death in Tucson,
OK

Sinabayan ko ulit siya sa part na 'to. Napapangiti naman sa'min si Hagan habang naggiitara.

I know it breaks your heart
Moved to the city in a broke-down car
And four years, no call
Now I'm looking pretty in a hotel bar
And I, I, I, I, I can't stop
No, I, I, I, I, I can't stop

I'm really proud of her. She's just fourteen but she plays the guitar like a pro. Ang problema lang ay asthmatic siya kaya home schooled siya sa Amerika kasama ng parents namin. Minsan lang mapadalaw sa Pilipinas si Eryn kagaya ni Ate ER kaya naman laking tuwa ko nang makita siya ngayon.

"What can you say, Kuya? Pwede na ba akong magtayo ng banda?" She asked after we finished the acoustic session. Iniabot nya kay Hagan ang platito na may cake.

"Pwedeng-pwede pero magtapos ka muna ng pag-aaral."

"Sige ba! Okay naman grades ko sabi ng tutor ko. Nag-aaral yata akong mabuti!" Proud na proud na sabi nya sa'min.

"That's good, baby girl. Kumain na muna tayo para hindi gabihin masyado si Hagan."

"Cheers to our first acoustic session!" Itinaas ni Eryn ang baso ng orange juice. Nakangiting itinaas namin nina Hagan at Ate ER ang kanya-kanyang baso.

"Cheers!"

_______

New character, yay! At nagbabalik si Hagan Jane Akko 😁 Nakakamiss kasi siya, lol. Till next chapter! Malapit- lapit na tayo sa battle of the bands!

Eryn Grace on the photo together with Vilhelm.