Hoofdstuk 42

1.4K 47 8
                                    

Ik ben blij als alle gasten weg zijn. Eindelijk rust. Even niets zeggen, gewoon even rust. Ik lig met Niall op de bank TV te kijken als mijn telefoon gaat.

'Hello?', zeg ik automatisch in het Engels.

'Hoi, Megan?'

'Oh heey Bo!'

'Heei! Sorry dat ik je nu alweer bel.'

'Ach maakt niets uit. Wat is er?'

'Wat ga je morgen doen?'

'Nog niets, volgens mij. Ja, 's avonds is het concert. Maar voor de rest niets. Hoezo?'

'Ik dacht dat we misschien iets leuks konden gaan doen?'

'Sorry, het kan wel.. Maar niet hier, het moet dan in Amsterdam. Niall mag van het Management niet ergens anders slapen dan in het hotel.'

'Ohh.. Ik kan misschien wel wat regelen dat ik naar Amsterdam kan komen?'

'Als je dat zou willen. Je zit dan wel de hele dag opgescheept met de jongens he.'

'Ja weet ik. Vind ik niet erg hoor.'

'Oke, is goed dan. Ik zal je dadelijk de gegevens van het hotel doorsturen. Als je me morgen belt, als je er bent, dan komt het goed. Ik zal ook even tegen de jongens zeggen dat je komt. Dan kunnen ze zich voorbereiden dat er een meisje komt. En ik zal ze een foto van je laten zien, zodat als ik nog niet wakker ben ofzo, ze jou kunnen opvangen.'

'Ja, is goed. En ik zie wel. Ben wel erg benieuwd naar ze!'

'Fan?'

'Sinds jij daar werkt, eigenlijk wel een beetje. Ik ben hun muziek gaan luisteren, en het stond me wel aan.'

'Ik zal het ze vertellen.'

'Neeee!! Nee, dat laat je uit je bolle hoofd! No way! Never!'

'Is goed, Bo. Ik zal niets zeggen. Maar we zijn moe, en we moeten nog terug naar Amsterdam. Ik zie je morgen. Oh, Tim en Michelle zullen er ook zijn. Ze blijven namelijk nog een nacht in Amsterdam.'

'Is goed, veel succes met reizen. Ik zie je morgen! Dikke kus!'

'Dankje, dikke kus terug!'

Niall kijkt me raar aan. Hij zal we niets hebben verstaan. Misschien alleen sommige namen.

'That was Bo. You remember, my friend?'

'Oh yeah I remember.'

'She is coming to Amsterdam tomorrow. She is also at the show.'

'Ah nice! She is a nice girl. I like her.'

'Yes, she is a fan. But don't tell it to the boys.'

'It's alright. Only I know it.'

'Great. But, isn't it time to go back to Amsterdam?'

'Yes, I guess so.'

'Okay, I really wanna sleep.'

'Me too, darling, me too.'

*Niall's P.O.V'

Het was een leuke dag, samen met Bo. Maar ik was er niet helemaal met mijn gedachten bij. En volgens mij heeft Megan dat ook opgemerkt. Ze heeft me meerdere keren raar aangekeken, maar heeft niets gevraagd.

Het is nog nog een paar minuten voor het concert begint. Peter, Mirian, Tim, Michelle, Bo en nog meer vrienden van Megan staan al in de zaal. Het maakt me nog nerveuzer. Ik schrik me zowat dood als iemand me op mijn schouder tikt. Gelukkig is het alleen maar Zayn.

I Love My Job, Dutch Niall Horan FanfictionWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu