The Enemies (COMPLETED)

Chapter 36

Caitlyn

Napatingin ako sa kanya nung hinawakan nya yung kamay ko. Wala naman syang sinabi, nakatitig lang sya sa mga mata ko. Naiilang ako kinikilos nya. Ganto ba talaga ang nangyayari kapag naaksidente ang isang tao?

Oo, tama. Nandito ako sa room kung saan nakahiga si Zach. Marami syang nakuhang sugat and sadly, nadamaged yung dalawang hita nya kaya hindi daw sya makakalakad sabi ng doctor. Poor him, naaawa ako sa kanya.

Syempre kahit ganto yung sitwasyon namin, concerned padin ako sa kanya noh. Naalala ko yung nangyari 2 hours ago, hindi ako makapaniwala.

*Flashback

" Zach! " sigaw ko nung masagasaan sya ng kotse. Tinignan ko yung kotse. Hindi ko makita yung nasa loob, tinted kasi ito. Tinandaan ko nalang yung plate number nun, siguradong ma ttrack yun at mapaparusahan yung gumawa nun kay Zach.

Binalikan ko si Zach, ang dami ng taong nakapaikot sa kanya. Binuhat sya nung dalawang lalaki at kaagad sinakay sa ambulance. Buti nalang concerned yung mga tao dito.

" Miss, kakilala nyo po ba ito? " sabi sakin nung lalaki na sa tingin ko ay isang nurse.

" Opo. "

" Sige miss, sumama nalang kayo saamin. "

" Sige, thanks. " inalalayan ako makasakay nung nurse. Medyo mataas kasi.

Habang tumatakbo yung sasakyan papuntang ospital, hindi ko maiwasang mag alala para sa kalagayan nya. Haaays, bakit kailangan lahat ng tao na nasa paligid ko ay maaksidente? Pinaparusahan ba ako? Pero bakit? Anong nagawa kong kasalanan?

Hinawakan nya yung kamay ko. Nagulat ako sa ginawa nya, okay lang ba sya?

" W-ag...mo k-k-kong, iwan..." napatitig ako sa kanya ng matagal. Bakit ba nya sinasabi yan?

" Ako ang dapat magsabi sayo nyan, hindi ikaw. Magpagaling ka, para sa..."

Napahinto ako. Para kanino nga ba?

"...p-para sa pamilya m-mo. " nauutal na din ako kagata nya. Ano ba 'to.

Sa wakas nandito nadin kami sa ospital. Sinukbit ko na yung shoulder bag ko at kaagad na din syang binaba. Nilagay sya sa stretcher.

Naaawa ako sa kalagayan nya, I hope he'll be okay.

*End of flashback.

Hawak hawak nya padin yung kamay ko...parang kanina lang.

"Okay ka lang ba? May gusto ka bang kainin? Ipaghahanda kita. " kukunin ko na sana yung mga prutas sa side table nung hinigpitan nya yung pagkakahawak sa kamay ko.

" Thank you. "

Nagtaka ako sa sinabi nya. " For what?"

" For your presence. "

" Ah...no worries. Sandali lang. " nakita kong ngumiti sya bago ko nakuha yung mga prutas na hihiwain ko.

Nagvibrate yung table. Nakita ko yung cellphone nya, may tumatawag sa kanya, unregistered number.

Tumingin ako sa kanya. Sumenyas sya na ako na daw ang kumausap.

" Hello? " pagbati ko. Ang ingay nung paligid sa kabilang linya, nasa bar siguro 'tong kausap ko.