Rüyada Saklı

1 - Kabus 🌙

Öncelikle herkese merhaba. Yeni hikayeme başlamadan önce biveradegilim ve MrsLavinya 'ya hikayeme başlamak için verdikleri gaz için teşekkür ederim. Şu an bu hikayeyi onların sayesinde de okuyorsunuz diyebiliriz.😍 (Sizi seviyorum kızlar😘)

İlk bölümden korkup, bırakmayın. Sonrası gittikçe heyecanlı bir hale bürünüyor😀🙈

Düzenlenmiş hali ile ilk bölüm yeniden sizlerle 😘 İyi okumalar.

*Epica - Mystica (2.0 Version)
*Eivor - The Hall Of Fallen

🌙

Rüya görmek...

Her insanoğlunun doğum anından itibaren en az bir kere tecrübe ettiği olay. Bilimsel yanı bir yana, hâlâ kesin olarak açıklanamayan karmaşık olaylar silsilesi. Fakat bir o kadar da ruhunuzu, sizi ve kişiliğinizi özgür bırakan eylemler topluluğu. Belki de sizin siz olduğunuz ya da olabileceğiniz tek yer.

Kimse tarafından yaptığınız eylemlerin yadırganmadan, sorumluluk almadan, küçük düşürülmeden ve saklamadan yapabileceğiniz tek dünya...

Rüyalar...

Bir insanın kahraman da katil de olabileceği tek yer. Bembeyaz bulutlar üzerinde kanatsız uçabildiğiniz veya uçsuz bucaksız denizin altında bedeninizin gram oksijene ihtiyaç duymadan gezinebileceği dünya. İster tek başınıza, ister sevdiklerinizle, sevmediklerinizle ya da özlediklerinizle olabileceğiniz yegane süreç.

Ve ben Yelda Başaran.

Bu koca dünyada sizi koruyan, isteklerinizi iyi olduğu sürece önünüze yansıtma gücü olan ailemin kadınlarının en genci, en tecrübesizi belki de sonuncusu. Hayatın size neler getireceğini kim bilir?

Hava kararıp da güneş ışıkları yerini karanlığa bıraktığında Ay'ın enerjisinden aldığım güçle rüyalarınıza çekiliyorum. Kim? Şu an nerede uyuyor? Hangi uyruğa sahip? Kadın veya erkek, çocuk veya yaşlı bunlar benim sorumluluk alanıma dahil olmayan kuramlar. Beni ilgilendiren tek şey bireyin rüya görme kapasitesine sahip olması.

Kafamı yumuşak yastığıma gömerken gözlerimi kapatıp, kendimi sonsuz karanlığa emanet ettim. Evimdeki tek ses yan yastığımda yatan kedim Luna'nın ritmik mırıldamasıyla benim gittikçe yavaşlayan ve kontrolüm altına giren nefes alışverişimdi.

Her gece başkalarının rüyalarına çekilmeden önce kendimi sakinleştirmek ve rüya geçişlerini hızlandırmak amacıyla kendi kendime uydurduğum duam dudaklarımdan dökülmeye başladı.

"Görülen her güzel rüya gerçeğe dönüşsün."

Rüyalara çekilmemin belirli bir zamanı yoktu. Bazen gözümü kapadığım anda bile rüyaya çekilirken bazen de belirli bir süre beklemem gerekiyordu. Yıllardır, her gece tekrar tekrar edindiğim tecrübeme dayanarak bu geçiş sürecinin uzunluğu rüya sahibinin yaşıyla doğru orantılı olduğunu keşfetmiştim.

Rüyalara ait olan benliğim sonsuz karanlık boşlukta zamanın gelmesini beklerken gerçek benliğimin henüz aktif olmasından yararlanıp kendi düşünce alemime daldım. İlk rüya atlamam aklıma geldiğimde yüzümde istemsizce minik bir gülümseme oluştu.