Yorum yapmadan geçmeyelim. Bu yazarı sevindirelim.
☀
Sana güvenmeye başlamıştım. Kimseye güvenmememi bir kez daha bana hatırlattın Yelda...
Yumru gitmedi, Aktan gelmedi ama ben anneannemin sesinde huzur buldum...
☀
Anneannemin duygularıma yön verdiğinin farkındaydım. Yoksa bu kadar ani bir ruh değişimini asla yaşayamazdım. Yaşlı ama deneyimli parmaklarını bileğime nazikçe dolamış ve beni salona çekmişti. Yorgundu. Bir günde iki defa gücünü kullanmıştı.
Yavaşça koltuğa otururken bende onun yanına iliştim. Saçlarımla oynarken duygularımdan gücünü çektiğini fark ettim. Evet duygularımın oynak kuru düşmüştü ama hem kalbime hem de aklıma bir hançer gibi saplanan o sözler aklımda tur atıyordu.
"Ona nasıl davranacağımı bilmiyorum anneanne. Bazen bir buz kadar soğukken bazen bana kendimden bile yakın hissediyorum. Sanki her zaman içimdeymiş ama sadece derin uykudaymış gibi." dedim derin bir nefes alıp anneannemin kucağına uzanırken
Anneannem saçlarımla oynarken "Onunla aranızda bir bağ var. Bu artık apaçık ortada Yeldam. Sadece ikinizin de bunu kabul etmesi için zamana ihtiyacınız var. Siz mühürlüsünüz. Asla birbirinizden ayrılamazsınız. Gerçek yaşamınızda kilometrelerce uzak bile olsanız. Rüyalarınız bir artık. Hoş Aktanın senin bedensel hislerini anladığını göz önüne alırsak rüya dışında da uzağında kalabileceğini sanmam." dedi.
Kafamı hızlıca kaldırıp ikimizde birbirinin kopyası olan mavi gözlerine baktım. "Sen bunu nereden biliyorsun?" dedim şaşırarak.
"Unutma ne kadar son demlerini yaşasam da
gücümün üzerinde büyük bir çalışmam ve emeğim var. Eğer istersem hayatı boyunca hissettiklerini ve duygularını görebilir, yönetebilir veya silebilirim."dedi. Sonra derin bir nefes alıp "Hayatıyla ilgili o kısa sürede bir kaç şey gördüm." dedi hafifçe gülümseyip
Meraklı yanım şaha kalkıp anneanneme doğru koşmadan önce dizginleyip gözlerimi ondan çektim. Arsız ruhum Aktan hakkında ne kadar şey öğrenirse o kadar fazlasını isteyecekti. Bunu adımın Yelda olduğu kadar emindim.
Bastıramadığım esnemelerimi gören anneannem omuzuma vurup beni kucağından kaldırdı. "Hadi git uyu. Ben anneni arayacağım. O da atlar gelir hemen. Yarın görüşürüz en güzel rüyam." dedi ayağa kalkarken
Sadece kafamı sallamakla yetinip onu kapıya kadar geçirdim ve uykulu gözlerle yolcu ettim.
Ağzım esnemekten yırtılma derecesine gelene kadar evin içinde bilinçsizce dolaştım. Hatta bir ara makinede ki bulaşıkları çıkarıp yıkamaya bile çalıştım. Yani anlayacağınız uyumamak için her yolu denedim.
En sonunda kendimi koltuğun Aktanın en son oturduğu yerde buldum. Gözlerimi ne kadar açık tutmaya çalışsam da isyan ederek kapanıyorlar ben de bedenimde kalan son güç kırıntılarını tutunup inatla açıyordum.
Artık bedenimden gelen uyku sinyalleri bile benden umudu kesmeye başlamıştı ki kendimi uykunun o karanlık ve huzur dolu kollarında buldum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rüyada Saklı
FantasíaBen Yelda, Kanımdan gelen güç ile yıllardır insanların rüyalarında dolaşıyorum ve asli görevimi yerine getiriyorum. Ama kim bilebilirdi ki onun rüyasına tutsak olup, asıl rüyasının yönü değişenin ben olacağımı... Adımla gelen o eşsiz gecede, onun ba...
