57 - Kül (Kitap Finali - Bölüm 1)

5.1K 287 168
                                    

EVEEEET BU YENİ BİR BÖLÜMDÜR. (Sevinç çığlıkları buraya please🤣)

Ağlayanlar parmak kaldırsın. Çünkü ben şu an ağlıyorum. Ya çen büyüdünde uuupuzuuun, minnoj bir bölüm mü oldun çeen? Kaç zaman oldu eyy ahali? Çok oldu evet, bayağı zaman oldu. Ama bu bölümün niye bu kadar uzun size ulaştığını size bir önceki bölümde açıkladım. O yüzden bu konuyu burada es geçiyorum.

Bana desteğini hiçbir zaman esirgemeyen siz minnoş ve çoook sevdiğim (ve deli gibi yorumlarınızı özlediğim) okuyucularımın yanımdan hiç gitmediğini bilmek beni çok mutlu ediyor.

Ayrıca Instagram ve WhatsApp hesabımızda bir sürü bilgi ve spoiler paylaşıyorum. Yani hala takip etmediyseniz kırılırım. Link bio'da. WhatsApp grubu için de benimle DM'den iletişime geçin lütfen 🥰

Bugün 21 Aralık. Yani canımız, kanımız, biricik Yelda'mızın doğum günü. Böyle bir dönüşe de böyle bir gün yaraşırdı.

Doğum günün kutlu olsun asi ve güçlü kızım. Nice mutlu senelere Aktan'cığınla.

O zamaaaan gelmesi asırlar süren bu bölümü yorum ve vote yağmuruna tutalım mı?

Bence tutalım :D

Ve karşınızda Rüyada Saklı'nın sezon finalinin birinci bölümü.
(Yazar burada heyecandan yerinde zıp zıp zıplıyor hdhxh)

🌙

Zaman'ın sonsuz adımları.

Salise, saniye, dakika, saat...

Kalp atımı.

Damarlarımda gezen kan, ciğerime dolan hava, ruhuma baskılayan hisler.

Kulağıma dolan, ilahi ve ince melodik ses, durmadan tekrar eden iki kelime...

"Zamanı geldi."

Donuk ruhumun aynasından yansıyan bakışlarımı, bileğimi süsleyen ve kanımızla renklenen dövmemden; gerçekliğe doğru süzülmesine izin verdim. Bakışlarım, bu sefer de elinde tuttuğu hançer'in ayrıntılarını inceleyen Aktan'ı buldu.

Beyninde bozuk bir plak gibi dönen planların arasından ince bir duman gibi sıyrılarak zihnine kaydım. Onun da zihninde benimki gibi yankılanan kelimelerin ağırlığı oturmuştu.

"Zamanı geldi Aktan." diye fısıldadım içimden.

Aktan'ın bakışları beni bulurken "Zaman, plan yapma zamanıdır."

Tok sesi evimin duvarlarında yankılandı. O an birbirinden kopan gözlerimizin yansımasında, odanın içindeki her bir can yeniden hayat buldu.

Annem, anneannem, Ertan, Çetin, kedilerimiz...

Sahi birkaç dakika önce kedilerimizin sırrını çözmüştük. Aslında başından beri biz onları değil; onlar bizi seçip, dikkatle korumuşlardı. Hatta yine onlar kendilerini sonunda bize açık etmiş, adeta dile gelmişti.

Luna'nın kehribar rengi gözlerinden yayılan enerjinin odağı ben iken, Artemis ise saygı ve kudret dolu bakışlarını Aktan'a ve elindeki hançere doğru çevirmişti. Luna ve Artemis'in en gerçek güçlerini öğrenmek elbette beni şaşırtmıştı. Fakat kişiliklerine uyan daha güçlü canlıların ruhlarının içlerinde gezinmesi bana huzur ve bir o kadar da gurur veriyordu. Adeta çocuğunun başarısından gurur duyan bir ebeveyn gibiydim.

Rüyada SaklıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin