Rüyada Saklı

Nefes

🌙

Selamlar size eyyyy peygamber sabrına sahip okuyucularım. Aylar, senelere dönüştü ve ben hala Rüyada Saklı'ya sezon finali yapamadım. Bunun neden olduğunu açıklayarak toplu gelen sorulara bir cevap vermek isterim.

Öncelikle biraz yazma hevesimi kıran olaylarla karşılaştım. Tabi bunu o dönem dışarıdan gelen yorumlara çok açık olduğum için ve hakkımda söylenilen her bir yorumun beni nasıl etkilediğini anlayamayacak kadar sığ ve benim kötülüğümü isteyen "insan"lardan geldiğini fark edememiştim.

İçime kapandım, yalnızlaştım, depresyona girdim. Bırakın parmaklarımdan; aklımdan bile kelimeler geçmeyen bir karanlığa saplandım. Bu dibin dibi dönem farkına varmadan uzadı, içinden çıkılamaz bir hale büründü. İşime gitmek ve akşam eve gelip yatmak dışında bir süre hiç bir şey yapamadım. Sonrasında gerçek dostlarım elimden tuttu. Yaptığım geziler, küçük gülümsemeler, yurt dışı ziyaretlerinden sonra kendimi toparlar gibi oldum ki...

Başımıza bir de pandemi belası çıktı. Mart ayında ilk annem ve babam sonrasında ben bu illet belaya yakalandık. Zorlu sürecime bir de beni hem bedensel hem de ruhsal olarak daha da parçalayan bu hastalık eklendi. Hastalığın ilk çıktığı dönem olduğu ayrıca hakkında bildiklerimizin sınırlı olması ile artan paniğim; hem ailemi hem de kendi yaşamımı kaybetme korkusu içinde boğulmaya başladım.

Hasta yatağımda bir karar verdim.

Ya bu hastalıktan sağ çıkamazsam?

Bu yazdıklarım, kurgularım, karakterlerim ne olacaktı? Olayları ilmek ilmek birbirine bağladığım hikayelerimin sonunu görememek bana acı verdi. Kurguları düşünüp harcadığım saatlerin, emek verdiğim hikayelerimi bitirmemek benim için ne ifade ediyordu?

Ve ayrıca okuyucularım için de ne ifade ediyordu? Sahi sizin için bu ve diğer hikayelerim ne anlam ifade ediyor?

Size kendi yarattığım dünyama davet ettim. Sizi ruhumun, aklımın, hayal gücümün içine aldım kelimelerimle. Ve bundan bir gün bile pişman olmadım aslında. Gelen her yorumla yüreğim ısındı. Kötü olsalar dahi; bu yorumlar "Ben nerede yanlış yaptım? Nereleri değiştirebilirim?" 'e döndü.

Şimdi bana gösterdiğiniz bu büyük ve sonsuz sabır için teşekkür ediyorum. O kötü günler geride kaldı diyemem size. Bu büyük bir yalan olur. Yazma isteğim hala içimde, hala aklımda. Beni sırtımdan itekleyen bir insan gibi homurdanıp duruyor.

Ve ben günde bir paragraf bile olsa yeniden yazmaya döndüm.

Kaçtığım kelimelere, hikayeme ve karakterlerime yüzüm kızara kızara geri döndüm. Beni pek sevecenlikle karşılamadılar açıkçası. Yelda bu sıralar homurdanıp, tip tip bakıp duruyor bana. "Biz dünyamızı kurtaracaktık. Korkaklık ettin kaçtın!" dedi. Utandım.

Aktan baya küfür etti. BAYA küfür etti. Dedim kral tamam sakin. Seni tekrar ortamlara salacağım. Kadınına geri döneceksin diyince küfürlerini kesti. Ama hala öldürecek gibi dik dik bakıyor. Öhöm neyse.

Yani ben tekrar aranıza dönmeyi planlıyorum. Beni tekrar kabul eder misiniz?

Kocaman öpücüklerim ile
EmyZona
🌺