Chapter 46

1.3K 35 0
                                    

I need to forget him!

I need to forget him!

I need to forget him!

Yan yung paulit-ulit kong china-chant while lying on my bed. It's 1am in the morning and I am still wide awake.

I am so bothered with that rose. Jeez! Ano ba? Bakit ba ko nagkakaganito? Diba ready na ko dapat? Kaya nga ko nagextend pa nang two years para lalo akong maprepared sa pag-uwi ko dito diba? Bakit parang walang epekto?

Dahil sobrang wala na kong magawa, I opened my laptop then I typed www.facebook.com on the address bar.

Ang tagal na nang facebook, ngayon lang ako gagawa. >_<

When I was in US, everyone I know there were almost frantic about me having no fb account. So what? I don't need that. Though I do have Instagram and Twitter, in which I made sure hindi related sa pangalan ko ang usernames ko dun para hindi ako mahahanap nang mga taga Pinas.

Kaya ako pumunta nang US para makalimot, kung gagawa akong fb account, maalala ko lang lahat nang kinalimutan ko.

Super daming chechebureche sa pagcreate.

I invited my friends in US, Mia, Macky and Dolly.

Dolly accepted my Friend Request agad-agad. She's in the office siguro.

She PMed me.

Dolly: 'Wow finally! Welcome to the world! Haha.'

Me: 'Yeah right.'

Dolly: 'So what made you decide to create an account? We've been waiting for you in FB for years!'

Me: 'Nothing. Makikibalita lang sa world.'

Dolly: 'Haha. I made you having an FB account public. Wait for the adds. Hahaha. Enjoy!'

Bago pa ko makapag reply sa kanya, sunod-sunod ang notifications ko nang Friend Requests. Bigla kong nakita sa News Feed ko na nag post si Dolly nang..

Hey pips! Lyda Jen Dominguez is now on facebook! Let's welcome her with arms wide open! Haha. Add her up. She's back.. really back.

Natawa nalang ako sa post niya.

Tinignan ko ang mga nag request, karamihan classmates at schoolmates ko. Nag notify din sakin ang mga inadd kong friends from US. Katulad ni Dolly, excited din sila sa pagkakaroon ko nang fb. Ganon ba ko kahuli?

Bakit ang dami pang gising? Mga callcenter ba to?

Then I realized madaling araw nang Saturday ngayon. So marami ang walang pasok. Kaya siguro mga OL pa. Hindi muna ako nag accept kasi bigla kong naalala na icheck ang Wattpad account ko. Baka may update na yung favorite author kong si SulatSulatPagMayTime (epal lang. Haha.).

Meron nga! So I read nalang muna.

Around 3am, napagod din ang mata ko kakabasa kaya nagdecide akong matulog na. Sana makatulog na ko talaga. Nag aadjust pa ko sa pag-tulog eeh. Idagdag pa ang jet lag.

I woke up because of their shouts. Goodness gracious!

"Wake up sleepyhead!!"

Tinignan ko lang nang masama si Mia na talon nang talon sa kama ko. Parang bata.

Si Macky naman ay naghalungkat na sa mga gamit ko, asan daw ang mga luma kong damit. Jusmiyo.

Tinignan ko ang wallclock ko sa itaas nang pintuan, 9:35AM. Ang aga naman netong dalawa. Nagtakip ako nang unan sa mukha at nagtalukbong nang kumot pero hinila yun ni Mia.

Super Crush (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon