My Long Lost Love

Kabanata 22

*

Kahit na gutom ako ay hindi ako kumain ng madami. Napalitan ng Inis at kaba ang nararamdaman ko sa ipinapakita nya sakin ngayon.

" Wala ka bang kasama?" Tanong ko habang humihiwa ng Beefsteak.

Baka kasi hinahanap na sya ng mga kasama nya diba?

" Meron." Tipid na sagot nya.

Sumilip ako sa kanya ng saglit . Kumakain sya at parang wala lang sa kanya ang presensya ko.

Ano bang nasa isip mo Clayton?

Hindi na muli ako nag salita pa hanggang sa matapos na syang kumain. Napansin nyang halos hindi ko nagalaw ang pag kain ko kaya kunot noo nya akong tinignan.

I cross my arm and look at him. Kahit na anong pilit ko ay Kinakabahan ako sa mata nya ngayon pero lakas loob padin akong tumitig sa delikado nyang mata.

" Wala akong gana. Mag usap na tayo, my time is limited." Matapang kong sabi.

Nag punas sya ng bibig ng hindi inaalis sa akin ang tingin.

" I heard about your Mother. She died three years ago." Pauna nya.

Hindi na ako nagulat pa doon dahil halos laman ng balita at dyaryo iyon. Even in international news.

" Hindi ko akalaing mawawala sya ng ganon lamang... Lung Cancer right? " Hindi ko alam kung anong isyu na doon pero ramdam ko na May halong pang i'insulto ang tawa nyang yon .

" Ano naman sayo? "

" Masaya ka naman ba at nawala na sya sa buhay nyo?"

Tuluyan kong naiyukom ang kamay ko sa aking hita. Ang galit na kanina ko pa pinipigilan ay hindi ko na Ma kontrol pa.

Bakit ba nya sinasabi ang mga to?! Nababaliw na sya!

" Tangina. Sinong demonyo ba ang matutuwa na namatay ang nag luwal sa kanya? " I totally shout but I manage to control my voice.

Tumawa sya ng bahagya .

Fvck!!! Damn this Man! Ang sama ng ugali nya..

" Zia. Wag mo nang ipag kaila pa.. alam kong natuwa ka dahil wala ng mag lalayo pa sayo sa anak mo."

Bahagya akong natigilan sa sinabi nya. Tinignan ko sya ng may halong inis at pag-tataka.

He's serious in what he said. Walang halong biro.

My heart beat so fast when I realised something...
May kung anong nag lalaro sa isipan ko.....

" Pero kahit na wala na sya.... Tinuloy mo pading ipa'ampon ang bata. Tama ba ako?"  Hindi nya padin inaalis ang kanyang mata sa akin.

My heartache. Doble doble ang sakit na nararamdaman ko ngayon . Sa bilis at bigat ng pintig ng puso ko at sa mga sinasabi nya.

Nakatingin lamang ako sa kanya habang sya ay nakasandal na sa upua nya.

Ang Mga kamay ko ay nanginginig at halos mawalan ako ng lakas.

H-hindi kaya......

Hindi nya alam na Patay na si Sean!?

" You look shock. Hindi mo ba akalaing malalaman ko?" Mapait akong ngumiti sa kanya na ikinagulat nya.

" M-mali ka." Nanginginig kong sabi. " Kahit kaylan hindi ko magagawa yan sa anak ko Clay."

He clenched his jaw . Bahagya nyang pinilig ang ulo nya at masamang tumingin nanaman sa akin.

" Nagawa mo na zia! , Sa nakikita ko ngayon NAGAWA MO NA! Sinong magulang ang mag tatayo ng pipitsuging bar!? Umiinom ng Alak na parang walang anak! Sumasama sa mga lalake na akala mo parausan lang!"  Hindi ko na napigilan ang sarili ko at isinabiy sa mukha nya ang wine na nasa baso ko!