Untied String (Completed)

Chapter 50: EPILOGUE IS ENDLESS

"Because no one gets to the top, without getting stumbled. Like no one gets love without getting hurt."- Ms. Cari

_________________________

EPILOGUE IS ENDLESS

"Aalis ka ba? If this is about what I've said to you, I was just pissed. You don't have to leave. This is your house. I should be feeling that way." At the back of me was Bettina. She just saw me with my luggage.

"I have a business meeting, Bettina. This has nothing to do with the commotion. I understand why you acted that way. No need to feel sorry." I sincerely answered her. "I don't want to leave. But, there are more important things to do. Hindi ko puwedeng pabayaan ang negosyo ko," I lied.

Gusto ko silang paniwalain na wala itong kinalalaman kay Xareen. Ayoko na mag-isip sila ng masama lalo na si mommy.

"Cole..."

"Huwag kang mag-alala sa akin, Bettina. I already talked to mom and explained everything," I said and patted her shoulder. "Babalik din naman ako. Aayusin ko lang ang negosyo ko at isusunod ko ang pamilya namin. Parehas lang namin kailangan ni Xareen ng panahon."

"Eh paano 'yung doctor? Mas magkakaroon siya ng karapatan kay Xareen. Hindi ka ba natatakot?"

"I know Xareen, I believe in her. She will keep her promise na ako lang."

"Ikaw ang bahala. Pero saan ba 'yang meeting mo? Matagal ka ba na mawawala?"

"Months? Huwag mo nang alamin at hindi ko rin sasabihin kung saan."

"Kahit kay Xareen?"

"Lalo na sa kanya. Gusto ko muna na makapag-isip siya. Babalik din naman ako."

"Okay. Mag-ingat ka na lang."

The morning after I gone from our house in Pampanga, I already decided to leave the Philippines. Gusto kong mag-isip at lumayo muna. Hindi para layuan si Xareen o para takbuhan ang problema namin, but rather to think of nicer solution.

Babalik ako... Iyon lang ang itinatak ko sa utak ko. Noon pa man alam kong si Xareen na. Mahirap man ang sitwasyon ay alam kong siya pa rin. Dahil kagaya niya, katulad ng pangako niya, siya lang din ang para sa akin.

I was nervous when I came back to the Philippines. I don't know what's waiting for me. Kung this time ba maayos na namin ni Xareen or mas gugulo. Nevertheless, alam kong aayusin pa rin namin ang lahat.

Just like what I planned, unti-unti namin inayos ang lahat. Ryan already gave way. I feel sorry for him kasi alam kong ginawa niya rin lahat para sa mag-ina ko. Iyon nga lang, may bagay na hindi talaga sasapat.

"I don't have to warn you, you already know what you have to do. Just don't abandon her again. Not again, Cole. She's been through a lot."

I can see how serious he is. He is damn protective of Xareen. Alam na alam niya ang gagawin.

"I know. Kaya nga nandito na ako eh."

Alam kong ito ang sasabihin niya sa akin. Matapos niyang kausapin si Xareen ay humanap ako ng pagkakataon para makausap siya. Ito na lang ang huli kong alas.

"At si Sheen, anak na ang turing ko sa kanya. Alam kong mas magagawa mo nang maayos ang nagawa ko. Isa lang naman ang ayaw niya eh, ang makitang umiiyak ang ina niya. Ingatan mo silang dalawa."