I like the old you. The one who is not afraid of falling inlove. -Ms. Cari
_______________
I never thought that a 3-minute time would be like forever. Sa loob ng tatlong minuto ay nanatili kaming walang imik habang nakatitig sa isa't isang mata. How could be this painful?
"Totoo ba? Did you file a case against Bettina?"
I noticed his full authority. He's deep and mad. I just pushed him to his limits.
"Yes," maikli kong tugon.
What should he expect? That I will travel from Pampanga to Manila just to see that bitch? Just to give that woman a hard slap then just leave? That's it?
My son had almost been into a comatose, then she'd just get a physical injury? That's not fair. I want her to stop. Because it's not pretty anymore. It's not funny. She almost commit homicide or worst murder.
"And you didn't bother consulting me? Who the hell I am here? Just a piece of shit, Xareen? Ganoon ba? Isa lang ba akong basura sa 'yo?"
"Basura? Sana nga basura ka na lang. Para madali ka lang iwan. Para hindi na sana ako nasasaktan ng ganito. Hindi sana ako natatakot ng ganito. Because honestly, I'm dying inside. Knowing na maaari tayong masira. But, I'm supposed to do what I have to. Hindi ko alam, Cole. But, I'm a mother. Ina na ako bago pa tayo maging ganito. And I'll choose being a mother over and over, rather than being with you. I'm sorry."
Hindi siya nakapaniwala sa sinabi ko. Sa isang iglap ay nakita ko ang pangingilid ng luha niya. I don't want to be this hard on him. Pero ina ako at alam ko ang dapat kong gawin. I'd sacrificed my happiness just for my son.
"I cannot believe you. Ganoon lang talaga ako kabilis bitawan? I shouldn't be surprised, noon pa lang naman ganyan na eh. Ayokong mainggit sa anak natin. Pero sana... sana, maramdaman ko rin na gagawin mo ang lahat para huwag akong mawala. Kasi ako, gagawin ko ang lahat, huwag ka lang masaktan at mahirapan." Tumayo siya sa upuan dito sa opisina niya na may mabigat na dibdib. "You already made a decision, Xareen. But that decision wouldn't change the fact that I love you... that I love this family so much. Na kahit apakan mo ang ego ko ay mananatili ako."
I broke his heart, I know. But he broke mine too without even noticing it. We live in a complicated world just like my world before. How cruel!
Hindi ko na napigilan ang pagpatak ng luha ko. I had suffer years ago, hanggang ngayon ba naman? Can I just be happy? Hindi ba puwede 'yon? Bakit ang sama ng tadhana sa akin?
Mabilis na lumipas ang araw. Patuloy pa rin ang kaso ko kay Bettina. Child abuse? I want to make it heavier, pero wala na akong maikakaso pa.
"Bettina wants to talk to you." From my back I heard Cole.
"No."
"Xareen? Gusto ka lang niyang makausap. Nakiusap lang sa akin si kuya Luis. Please..."
"Damn no! How many times do I have to say no? I might kill that bitch!"
"Isang usap lang, Xareen. Let just hear her side. Suportado kita sa kahit ano'ng desisyon mo. Just this one."
Sadyang tanga talaga ang pamilya nila. I don't get it. Why keep on insisting things? Mas lumalala ang mga nangyayari dahil sa ginagawa nila.
Just as much as I want to disagree with Cole, it didn't happen. We are on our way to Manila to meet his sister-in-law. How stupid!
"Hindi ko alam kung bakit mo ito ginagawa. Gusto mo ba na makapatay ako?" tanong ko sa kaniya.
![](https://img.wattpad.com/cover/48518789-288-k55463.jpg)
BINABASA MO ANG
Untied String (Completed)
Roman d'amourSabi nila, madaling magmahal. Mayroon pa nga, masarap daw sa feeling. Hindi ako kumontra, kasi may punto sila. Pero noong sinabi nila na, tanga raw ako at manhid, galit ang naramdaman ko. Kasi sa buhay natin, hindi laging masaya, hindi laging matami...