The Boy Next Door (Completed)

Chapter 9

 

Copyright © ScribblerMia, 2012

 

"Give it back!" Nanggigigil na hayag ko.

 "No." The corners of his mouth quirked upward.

 "I said give it back or else..." Nakairap kong sabi.

 "Hmm?" Taas ang kilay niyang tanong.

 "Or I'll…" I bit my lower lip.

I shifted in apprehension under his stare.

"Yes?" He grinned, an amused expression was visible on his face.

"I'll kick--"

"My ass?" He cut me off.

 I raised my brow and crossed my arms. "Your pet down there.” I smirked. Unti-unting bumaba ang paningin ko sa parteng iyon ng katawan niya.

He chuckled. "Wow. You naughty, naughty girl." Nakataas ang isang kilay na sabi nito habang umiiling-iling ang ulo. Mukhang nasisiyahan si gago.

Ngumuso ako. Hindi ko na talaga kayang magpanggap na cool. High blood na talaga ako. "Ano ba? Hindi ako nakikipagbiruan sa’yo, ha. Bakit ka ba nang-aagaw ng cellphone ng may cellphone ha? Purita mirasol ka ber para mang-agaw ng hindi sayer?" Nakairap kong sabi.

Mukhang nagulat ng bongga si Karl Jonathan. Hindi agad ito nakapagsalita.

I frowned. "O bakit ganyan ang itsura mo?" 

"What did you just say?" Manghang-mangha pa rin ito.

I flipped my hair. "What? Bingi ka o nagtatanga-tangahan? Alin doon?"

"Anong purita...what the! Ano’ng pinagsasasabi mo?" He was scowling. He looked totally confused.

I smirked.

So…hindi pala siya marunong ng gay lingo. Sorry, dude. Expert yata ako diyan. Mapa-Gay Lingo or Bekimon pa. Hindi niya ba alam na umuulan ng mga beki sa degree ko? At ang bestfriend ko ay baklush din.

Majijirapan itech intindihin si watashi. I smiled evilly at the thought.

I leaned forward. "Hoy, Chiqui Pineda! Give me back my phone,” pigil ang tawang sabi ko.

Okay, Astrid. Come on. You can do this. Be serious. Compose yourself.  I chanted those words to control myself from laughing.

"W-what? Who the hell is Chiqui Pineda?" Naguguluhang sabi nito. 

Again, ‘wag kang tatawa, Astrid, bulong ng munting boses sa utak ko.

"Akin na nga, e, Chiqui Pineda!" Nag-poker face ako para akalain niyang seryoso ako sa sinasabi ko.

"Wha--" Naputol ang sasabihin nito.

"Next, please," the woman behind the counter announced.

Napatingin ako rito at saglita na nakalimutan ang lalaking nasa likod ko.

Tinulak ko ang cart palapit sa counter at nilabas ang mga pinamili ko. Medyo naging abala rin ako sa pagdo-double check ng mga grocery items. I forgot about my phone for a while.

"P3,054.00 po, Ma'am." Nakangiting sabi ni Ate na cashier.

I smiled back. Kinuha ko ang wallet ko sa bulsa at binilang ang pera ko.

My eyes widened. Holy mother of cats and dogs.

I mentally slapped my head. Patay!