Chapter 48

783K 9.1K 658
                                    

Mia's Message: Sorry for the long wait. I'm not a student anymore; I'm working na. So please understand that. Like others, Wattpad is not my life. I have other things that I need to prioritize as well. 

--

Copyright © ScribblerMia, 2012

"Omaygulay, sabaw!" Kaye, Philip, Cess, and I shouted in chorus. Sabay-sabay din kaming nahiga sa damuhan ng Freedom Park.

Alas-singko ng hapon, Biyernes, ideal para magpahinga. So, why did we shout? Hell. Kakatapos lang ng Final Exams namin. It was hell week for us. And tomorrow? Tomorrow is the start of a new day. Chos lang. Bukas ay sembreak na. Salamat, Papa God.

"Anong balak natin this heaven weeks?" Tanong ni Philip habang nakatingin pa rin sa mga ulap.

Nakahiga lang kami doon. Malinis naman ang carabao grass ng school namin. Carabao grass nga ba ang tawag dito? Ay ewan ko. Still, damo pa rin siya. Ayan. Damo para safe.

"Lezzgow swimming." Kaye said in glee. Nilingon niya kami at naupo siya, para marahil makita ang mga mukha namin na kasalukuyang nakasimangot.

I sighed. "Yeah. I guess we need that. Unwind. Unwind. Unwind."

"Where?" Cess asked while still looking at the blue sky na unti-unti nang nagiging orange dahil malapit nang magtakipsilim.

"Quezon province? Ano? Betchiwariwap?" Excited na sabi ni Philip.

"Anla. Tagaytay na lang." Kontra ni Kaye.

"No. Baguio. Please say yes. Let's Baguio ourselves." Singit ni Cess.

And the war words started. Nagsimula silang magtalo-talo. Ayaw magpatalo nang bawat isa sa kanilang tatlo.

Nakikinig lang ako sa pagtatalo nila habang natatawa. Expected ko na ito. Lahat kasi sa amin pa-bida. Ayaw patalo. Well, what are friends for kung hindi kayo magkakaugali 'di ba? Pare-parehas may sayad.

I closed my eyes and sighed. Then, a face suddenly appeared, that face that I would love to see every hour, every minute, every second. Kumusta na kaya si KJ.

*flashback*

"Huwag mo na nga akong ihatid. Magkatabi lang ang bahay natin eh." Natatawang sabi ko.

"Kahit na. I insist to accompany you, besides gabi na at delikado pa." Pangungulit ni KJ habang hawak ako sa kamay. Nasa may tapat kasi kami ng gate nila at ayaw niya pa ring buksan ang gate habang hindi ako pumapayag na sabayan niya palabas at ihatid sa tapat ng gate namin. Ang labo noh? Baliw talaga.

"No need. I can manage. Duh."

"No nga eh. I. Will. Accompany. You. That's final."

The Boy Next Door (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon