The Boy Next Door (Completed)

Chapter 34

Copyright © ScribblerMia, 2012

"Ang panget mo talaga pag-umiiyak ka," tatawa-tawang sabi ni KJ.

Kasalukuyan kaming naglalakad ngayon sa ulan habang magkahawak ang kamay. Ansaveh ng "holding hands while walking in the rain." Hindi na namin pinapansin ni KJ ang mga taong nakakasalubong sa daan. Marahil ay nagtataka sila kung bakit nagpapaulan kami.

I hated the rain. But heck! I'm loving it now.

Hindi ko alam kung ano kami. Ang alam ko lang, masaya ako. Wala kaming commitment or whatsoever. Walang nagsabi sa amin ng salitang "Mahal kita" or "Gusto kita." For now, hindi ko na muna iisipin iyon. Hindi na muna mahalaga sa akin ang mga salitang iyon. Whether he likes me or not, loves me or not, I don't give a damn.

Because right now, the most important thing to me...is the man next to me.

I smiled.

"What is that smile for?" He asked. Lumabas na naman ang mga dimples na iyan. Buti pa siya, biniyayaan ng dimples. Ako? Sa pwet, oo, meron. Sabi iyan ng makukulit kong parents.

"Wala lang. Masama?" I glared.

"Nah. I'd rather see you smiling than crying," he said seriously.

I sneered at him. "Come on. Admit it. You like my smile because I'm pretty," I bragged. I know, right? I can be boastful sometimes, you know.

He sniggered. Then, he smiled. "Yes."

Okay. That made me shut up.

--

"We're here," he declared. Pipihitin na niya ang pintuan nang bigla kong hawakan ang kanyang kamay para pigilan.

He gave me a questioning look.

"Uhm. Congratulations pala." Nahihiya kong sabi. Hindi nga ako makatingin ng diretso sa kanya eh. Syet. Para akong matutunaw na ewan.

"I couldn't have done it without you."

I snorted. "Yeah, right."

"Oo kaya. Narinig kitang sumigaw. Sabi mo ishoot ko na." He smiled widely.

Awtomatikong napatingin ako kay KJ. "Did you hear it?"

"Loud and clear," he smiled mischievously.

"Well, I said that because it's the right thing to do," I said automatically, frowning a little.

Nakakahiya. Lord, narinig niya pala. Tumbling na lang kaya ako?

"Okay, whatever you say," he said teasingly.

"Hmp. Tara na." Ako na ang nagbukas ng pinto at naunang pumasok sa bahay. Tinungo ko ang hagdan.

"Hoy. Magshower ka na, Misis," sigaw ni KJ.

"Ikaw rin," I shouted back.

Pero...wait! Sandali lang!

He called me what?

Misis?

Ehhhh. Enebe. Nyeta naman oh. Ang puso ko bumibilis ang tibok. Nakakaloka. Lahat na yata ng dugo ko ay umakyat sa pisngi ko.

Siya na! Siya na talaga ang may kakayahang pakiligin ako ng ganito.

Why, KJ?

Why do you let me fall for you this deep?