προγραμμα προστασίας

lesson learned

Ετρεξα στην κουζινα κλείνοντας την πορτα πισω μου.Εριξα λιγο νερο στο προσωπο μου και στηριξα τα χερια μου στον νεροχυτη παιρνοντας βαθιες ανασες.Τα χερια μου έτρεμαν ακομα.Ενιωσα τα ποδια μου να λυγίζουν και αρπαχτικά πιο γερα.
"Τωρα θα ησουν νεκρη!Τωρα θα ησουν νεκρη!"
Τα λογια του ηχούσαν ξανα ξανα στο μυαλο μου.Οχι,δεν με τρομαξε η σκληροτητα του αλλα η αληθεια σε ολα οσα ελεγε.Ειχε δικιο,αυτο που εκανα ηταν απερισκεπτο και σε αλλη περιπτωση θα ειχα πληρωσει την απερισκεψια μου αυτη με την ζωη μου.
Εριξα λιγο ακομη παγωμένο νερο στο προσωπο μου διεταζοντας τον εαυτο μου να ηρεμησει.Εκλεισα τα ματια εισπεοντας αργα και αρχισα να μετραω απο το 100 αναποδα.Ηταν μια συνηθεια που ειχα απο τοτε που ημουν μικρη.Παντα με βοηθουσε να ηρεμησω.
Μετα απο μερικα λεπτα,νιωθοντας λιγο πιο ηρεμη ανοιξα την πορτα και βγηκα και παλι εξω.Κατευθύνθηκα προς το σαλονι όπου βρηκα τον Αλεξ να στεκεται διπλα στο παραθυρο.Τοτε μονο προσεξα οτι δεν ηταν μονος του.Στο δωματιο βρισκονταν και αλλοι 3 αντρες.Οι δυο ειχαν τραβηξει 2 καρεκλεςλ και ο τριτος ειχε πλησιασει τον Αλεξ και του μιλουσε χαμηλοφωνα.Μολις με ειδαν,στραφηκαν ολοι προς το μερος μου και οι δυο αντρες σηκωθηκαν ορθιοι.Ηταν ολοι τους κοντα στην ηλικια του Αλεξ.Σηκωσα πεισματικα το κεφαλι και τον πλησιασα.Καθοταν και με κοιτουσελ με τα χερια σταυρωμενα στο στηθος του.
<<Εχεις δικιο.Ημουν απερισκεπτη και θα μπορουσα ευκολα να ειχα σκοτωθει>>παραδέχτηκα χωρίς περιστροφες<<ομως οπως ειπες και 'συ ειμαι δεν ειμαι εκπαιδευμενη οπως εσυ,δεν ειμαι πρακτορας και σιγουρα δεν διαθετω οπλο στη κατοχη μου ουτε κοιμαμαι με μαχαιρια κατω απο το μαξιλαρι μου,αρα χρησιμοποιησα ως μεσω αμυνας οτι βρηκα μπροστα μου.Καταλαβαινω τι προσπαθεις να μου δειξεις αλλα εκφοβιζοντας με και φωναζοντας μου καταμουτρα ποσο νεκρη θα ημουν δεν με βοηθαει καθολου.Εχω συνειδητοποίηση την σοβαροτητα της καταστασης και τον κινδυνο στον οποιο βρισκομαι και προσπαθω να διατηρησω την ψυχραιμια και να μην...τα χασω τελειως...γι'αυτο την επομενη φορα...σε παρακαλω... οταν θα θες να μου πεις κατι απλα...πες το μου>>τελειωσα κοιτώντας τον στα ματια.Για μια στιγμη νομιζα οτι ειδα μετανοια στα ματια του αλλα εξαφανιστηκε τοσο γρηγορα που δεν ημουν σιγουρη αν το φανταστηκα.
<<Ενταξει>>απαντησε στεγνα και γυρισε την προσοχή του στους αλλους τρεις που μας παρακολουθουσαν σιωπηλοι.
<<Αυτοι ειναι η ομαδα μου>>ξεκινησε και πλησιασε τους δυο αντρες<<Αυτοι ειναι οι Καρντερ,Μάικ...>>μου εδειξε τον μελαχρινο με τα πρασινα ματια<<...και Τζον...>>συνεχισε δείχνοντας τον ξανθο αντρα διπλα του που ειχε εξίσου πρασινα ματια.Ηταν φανερη η ομοιοτητα.Περα απο τα χαρακτηριστικα τους  ματια,το προσωπο τους παρουσίαζε πολλες ομοιότητες<<Και αυτος ειναι ο Φροστ.Ολιβερ Φροστ>>τελείωσε δειχνοντας μου τον αντρα με τον οποιο μιλουσε προηγουμενως.Ηταν ψηλος με σκουρα καστανα ματια.Μαυρα μαλλια και πολυ γεροδεμένος<<Σκετο Φροστ ειναι ενταξει>>σχολιασε ο αντρας.
<<Αυτοι εδω ειναι οι μονοι που μπορεις να εμπιστευτεις καταλαβαίνεις;Δεν θα ανοιγεις την πορτα και δεν θα μιλήσεις σε κανεναν αλλο πρακτρορα σχετικα με την υποθεση περα απο εμας.Τζουλη ειναι πολυ σημαντικο αυτο που σου λεω>>τονισε κοιτώντας με εντονα.
<<Ναι,ενταξει,δεν μιλαω σε κανεναν,καταλαβα>>
<<Ωραια>> αν και μου φαινοταν λιγο προβληματισμένος.<<Εγω θα παρουσιαζομαι σαν οδηγος σου και ετσι θα μπορω να βρισκομαι συνεχεια κοντα οποτε βγαινεις απο το σπιτι.Θα μειωσεις τις δημόσιες εμφανισεις σου...>>πηγα να τον διακοψω αλλα δεν με αφησε<<Και αν καποια ειναι τοσο σημαντικη θα σε συνοδευουν τα παιδια ως προσωπικη ασφαλεια>>.
<<Ενταξει>>συμφωνησα κανοντας πισω<<Τωρα θελω να μου πεις το ακριβες σου προγραμμα.Τι ωρα κανεις τι καθε μερα,τι επαγγελματικές υποχρεωσεις εχεις κλεισει γι'αυτον τον μηνα...τα παντα>>.
Πηγα στο δωματιο μου να φερω την ατζεντα μου.Επεστρεψα στο σαλονι και αφου καθισαμε και οι 5 ξεκινησα περιγραφοντας την καθημερινοτητα μου.